Ancient Greek-English Dictionary Language

καραδοκέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καραδοκέω καραδοκήσω

Structure: καραδοκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to watch with outstretched head, to watch eagerly or anxiously, to look eagerly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καραδόκω καραδόκεις καραδόκει
Dual καραδόκειτον καραδόκειτον
Plural καραδόκουμεν καραδόκειτε καραδόκουσιν*
SubjunctiveSingular καραδόκω καραδόκῃς καραδόκῃ
Dual καραδόκητον καραδόκητον
Plural καραδόκωμεν καραδόκητε καραδόκωσιν*
OptativeSingular καραδόκοιμι καραδόκοις καραδόκοι
Dual καραδόκοιτον καραδοκοίτην
Plural καραδόκοιμεν καραδόκοιτε καραδόκοιεν
ImperativeSingular καραδο͂κει καραδοκεῖτω
Dual καραδόκειτον καραδοκεῖτων
Plural καραδόκειτε καραδοκοῦντων, καραδοκεῖτωσαν
Infinitive καραδόκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καραδοκων καραδοκουντος καραδοκουσα καραδοκουσης καραδοκουν καραδοκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καραδόκουμαι καραδόκει, καραδόκῃ καραδόκειται
Dual καραδόκεισθον καραδόκεισθον
Plural καραδοκοῦμεθα καραδόκεισθε καραδόκουνται
SubjunctiveSingular καραδόκωμαι καραδόκῃ καραδόκηται
Dual καραδόκησθον καραδόκησθον
Plural καραδοκώμεθα καραδόκησθε καραδόκωνται
OptativeSingular καραδοκοίμην καραδόκοιο καραδόκοιτο
Dual καραδόκοισθον καραδοκοίσθην
Plural καραδοκοίμεθα καραδόκοισθε καραδόκοιντο
ImperativeSingular καραδόκου καραδοκεῖσθω
Dual καραδόκεισθον καραδοκεῖσθων
Plural καραδόκεισθε καραδοκεῖσθων, καραδοκεῖσθωσαν
Infinitive καραδόκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καραδοκουμενος καραδοκουμενου καραδοκουμενη καραδοκουμενης καραδοκουμενον καραδοκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καραδοκήσω καραδοκήσεις καραδοκήσει
Dual καραδοκήσετον καραδοκήσετον
Plural καραδοκήσομεν καραδοκήσετε καραδοκήσουσιν*
OptativeSingular καραδοκήσοιμι καραδοκήσοις καραδοκήσοι
Dual καραδοκήσοιτον καραδοκησοίτην
Plural καραδοκήσοιμεν καραδοκήσοιτε καραδοκήσοιεν
Infinitive καραδοκήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καραδοκησων καραδοκησοντος καραδοκησουσα καραδοκησουσης καραδοκησον καραδοκησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καραδοκήσομαι καραδοκήσει, καραδοκήσῃ καραδοκήσεται
Dual καραδοκήσεσθον καραδοκήσεσθον
Plural καραδοκησόμεθα καραδοκήσεσθε καραδοκήσονται
OptativeSingular καραδοκησοίμην καραδοκήσοιο καραδοκήσοιτο
Dual καραδοκήσοισθον καραδοκησοίσθην
Plural καραδοκησοίμεθα καραδοκήσοισθε καραδοκήσοιντο
Infinitive καραδοκήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καραδοκησομενος καραδοκησομενου καραδοκησομενη καραδοκησομενης καραδοκησομενον καραδοκησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκπέμψασά τισ τοὺσ υἱοὺσ αὑτῆσ πέντε ὄντασ ἐπὶ πόλεμον, ἐν τοῖσ προαστείοισ εἱστήκει καραδοκοῦσα τί ἐκ τῆσ μάχησ ἀποβήσοιτο· (Plutarch, Lacaenarum Apophthegmata, , section 71)
  • ἐκπέμψασά τισ τοὺσ υἱοὺσ αὑτῆσ πέντε ὄντασ ἐπὶ πόλεμον, ἐν τοῖσ προαστείοισ εἱστήκει καραδοκοῦσα τί ἐκ τῆσ μάχησ ἀποβήσοιτο· (Plutarch, Lacaenarum Apophthegmata, , section 71)
  • τίσ δ’ ἂν ἔτι σωφρονοίη τῆσ σχετλίασ ἐκείνησ μεσημβρίασ μνησθεὶσ, ἐν ᾗ τὸ κακὸν πρῶτον ἤρχετο καὶ κατῄει, ἡνίκα εἱστήκει μὲν ἡ θάλαττα καραδοκοῦσα τὸ μέλλον, ὥσπερ ἄλλον τινὰ χειμῶνα μέγαν καὶ ἀνήκεστον προσδεχομένη, σιγὴν δ’ εἶχεν ἅπασ ὁ ἀὴρ, ὥσπερ προσδοκῶν τὸ ἐσόμενον, καὶ ὄρνιθεσ καὶ πάντα ἡσύχαζον ἐπὶ τῷ μέλλοντι, ὑπέκειτο δὲ ἄρα ἡ πόλισ τοιούτῳ παθήματι καὶ ἐπὶ ταύτην πᾶσ ὁ σεισμὸσ ἠρτύετο· (Aristides, Aelius, Orationes, 5:10)
  • ‐ Διόπερ ὡσ οὐδέποτε μᾶλλον ὀρθὴ καὶ περίφοβοσ ἡ τῶν Ῥωμαίων πόλισ ἐγεγόνει, καραδοκοῦσα τὸ συμβησόμενον. (Polybius, Histories, book 11, ii. res italiae 1:2)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION