뜻

1. 소리, 음, 소음, 음향, 소란, 어귀, 말

1. a sharp sound: the ring or clang, loud, tramp, a gnashing, the sound

예문

• Ζεὺς γὰρ μεγάλης γλώσσης κόμπους ὑπερεχθαίρει, καὶ σφας ἐσιδὼν πολλῷ ῥεύματι προσνισσομένους χρυσοῦ καναχῆς ὑπεροπλίαις, παλτῷ ῥιπτεῖ πυρὶ βαλβίδων ἐπ ἄκρων ἤδη νίκην ὁρμῶντ ἀλαλάξαι. (Sophocles, Antigone, choral, anapests1)

  (소포클레스, Antigone, choral, anapests1)

• οἱ μὲν γὰρ ἀναγράφουσιν αὐτὸν υἱὸν εἶναι Κανάχης τῆς Αἰόλου καὶ Ποσειδῶνος, οἱ δὲ Λαπίθου τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ Στίλβης τῆς Πηνειοῦ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 61 3:3)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 61 3:3)

유사 형태

• κανᾶ (10)
• Κανὰ (6)
• Κάναι (5)
• Κανάχου (5)
• καναχὴ (4)
• καναχὴν (4)
• καναχηδὰ (3)
• κἀνάγει (2)
• κανάχιζε (2)
• Κανάστρου (2)
• καναχὰν (2)
• κἀνὰ (1)
• Καναῖα (1)
• Καναναῖος (1)
• κανάθρῳ (1)
• Κανάτην (1)
• καναχάς (1)
• Κανάχης (1)
• καναχῶν (1)
• κἀνάγκῃ (1)
• Κανάκης (1)
• Κάναθα (1)
• Κάναστρον (1)
• καναχάν (1)
• καναχηδὸν (1)
• Κάναχος (1)
• Κάναις (1)
• κἀνάπαυλα (1)
• Κανάθων (1)
• καναχὰ (1)
• κανάχησεν (1)
• Κανά (1)
• κἀνάκυπτε (1)
• Κάναθος (1)
• Κάνατα (1)
• κἀναχανὼν (1)
• καναχῆς (1)
• <Κανάχῳ (1)
• κἀνάγκη (1)
• Κανάκην (1)
• Κανὰθ (1)
• Κανασίδα (1)
• καναχαί (1)
• Καναίᾳ (1)
• Κανανίτην (1)
• κανάθρων (1)
• κἂναὐτὸς (1)
• καναχὲς (1)
• κανάχησε (1)
• Καναζός (1)
• κἄναγνον (1)
• κἀνακρέων (1)
• κἀναθεῖσα (1)
• κἀναγὴς (1)
• Κανάκη (1)
• κἀνάπιπτε (1)
• Κάνας (1)
• Καναχᾶ (1)
• καναχῇ (1)
• καναχῇσί? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.