Sense

1. to make the face beautiful;, to beautify, embellish
2. to adorn oneself, make oneself fine or smart, to pride oneself in or on, to make a display, shew off
3. to be coy, play the prude, to affect

Examples

• τί λέγεισ, ἀβέλτερ’, ὃσ τῆσ γυναικὸσ ὀφείλων παρελεῖν τὴν πορφύραν καὶ τὸν κόσμον, ἵνα παύσηται τρυφῶσα καὶ ξενομανοῦσα, τὴν οἰκίαν πάλιν καλλωπίζεισ ὡσ θέατρον ἢ θυμέλην τοῖσ εἰσιοῦσι; (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 9 5:1)
• τὸ δ’ ἐκ παντὸσ ἡδύνειν τὰσ ἀκοὰσ εὐφώνων τε καὶ μαλακῶν ὀνομάτων ἐκλογῇ καὶ πάντα ἀξιοῦν εἰσ εὐρύθμουσ κατακλείειν περιόδων ἁρμονίασ καὶ διὰ τῶν θεατρικῶν σχημάτων καλλωπίζειν τὸν λόγον οὐκ ἦν πανταχῇ χρήσιμον. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 18 2:10)
• Πλάτων δέ, ὃσ ἐπαγγέλλεται σοφίαν, τρυφεροῖσ καλλωπίζει καὶ περιέργοισ σχήμασι τὴν φράσιν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 26 1:6)
• "ἐν δὲ τῷ περὶ Πολιτείασ εἰπὼν ὅτι ἐγγύσ ἐσμεν τοῦ καὶ τοὺσ κοπρῶνασ ζῳγραφεῖν μετ’ ὀλίγον τὰ γεωργικά φησι καλλωπίζειν τινὰσ ἀναδενδράσι καὶ μυρρίναισ, καὶ ταὼσ καὶ περιστερὰσ τρέφουσι καὶ πέρδικασ ἵνα κακκαβίζωσιν αὐτοῖσ καὶ ἀηδόνασ. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 21 8:2)
• "οὐκοῦν καὶ τὸν οἶνον οἱ μὲν ἀλόαισ χρωτίζοντεσ ἢ κινναμώμοισ καὶ κρόκοισ ἐφηδύνοντεσ ὥσπερ γυναῖκα καλλωπίζουσιν εἰσ τὰ συμπόσια καὶ προαγωγεύουσιν οἱ δ’ ἀφαιροῦντεσ τὸ ῥυπαρὸν καὶ ἄχρηστον ἐξ αὐτοῦ θεραπεύουσι καὶ καθαίρουσιν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 6, 5:17)

Similar forms

• καλλωπισμὸν (10)
• καλλωπισμόν (6)
• καλλωπίζεται (6)
• καλλωπίσματα (4)
• καλλωπισμοῦ (4)
• καλλωπίζει (3)
• καλλωπισμὸς (3)
• καλλώπιζε (2)
• καλλωπιστήν (2)
• καλλωπίζειν (2)
• καλλωπισμός (1)
• καλλωπιστὴς (1)
• καλλωπίζοντα (1)
• καλλωπισμῷ (1)
• καλλωπίζεις (1)
• καλλωπίζων (1)
• καλλωπίζηται (1)
• καλλωπιστικὴ (1)
• καλλωπίζου (1)
• καλλωπισθὲν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.