Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κακύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακύνω

Structure: κακύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to damage, to become bad, behave badly, act basely, to be mutinous
  2. to be reproached

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακύνω κακύνεις κακύνει
Dual κακύνετον κακύνετον
Plural κακύνομεν κακύνετε κακύνουσιν*
SubjunctiveSingular κακύνω κακύνῃς κακύνῃ
Dual κακύνητον κακύνητον
Plural κακύνωμεν κακύνητε κακύνωσιν*
OptativeSingular κακύνοιμι κακύνοις κακύνοι
Dual κακύνοιτον κακυνοίτην
Plural κακύνοιμεν κακύνοιτε κακύνοιεν
ImperativeSingular κάκυνε κακυνέτω
Dual κακύνετον κακυνέτων
Plural κακύνετε κακυνόντων, κακυνέτωσαν
Infinitive κακύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κακυνων κακυνοντος κακυνουσα κακυνουσης κακυνον κακυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακύνομαι κακύνει, κακύνῃ κακύνεται
Dual κακύνεσθον κακύνεσθον
Plural κακυνόμεθα κακύνεσθε κακύνονται
SubjunctiveSingular κακύνωμαι κακύνῃ κακύνηται
Dual κακύνησθον κακύνησθον
Plural κακυνώμεθα κακύνησθε κακύνωνται
OptativeSingular κακυνοίμην κακύνοιο κακύνοιτο
Dual κακύνοισθον κακυνοίσθην
Plural κακυνοίμεθα κακύνοισθε κακύνοιντο
ImperativeSingular κακύνου κακυνέσθω
Dual κακύνεσθον κακυνέσθων
Plural κακύνεσθε κακυνέσθων, κακυνέσθωσαν
Infinitive κακύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κακυνομενος κακυνομενου κακυνομενη κακυνομενης κακυνομενον κακυνομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκάκυνον ἐκάκυνες ἐκάκυνεν*
Dual ἐκακύνετον ἐκακυνέτην
Plural ἐκακύνομεν ἐκακύνετε ἐκάκυνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκακυνόμην ἐκακύνου ἐκακύνετο
Dual ἐκακύνεσθον ἐκακυνέσθην
Plural ἐκακυνόμεθα ἐκακύνεσθε ἐκακύνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μὴ παυόμενόσ τε ἐν τούτοισ ἔτι κακίασ, τρόπον ὃν κακύνοιτο, κατὰ τὴν ὁμοιότητα τῆσ τοῦ τρόπου γενέσεωσ εἴσ τινα τοιαύτην ἀεὶ μεταβαλοῖ θήρειον φύσιν, ἀλλάττων τε οὐ πρότερον πόνων λήξοι, πρὶν τῇ ταὐτοῦ καὶ ὁμοίου περιόδῳ τῇ ἐν αὑτῷ συνεπισπώμενοσ τὸν πολὺν ὄχλον καὶ ὕστερον προσφύντα ἐκ πυρὸσ καὶ ὕδατοσ καὶ ἀέροσ καὶ γῆσ, θορυβώδη καὶ ἄλογον ὄντα, λόγῳ κρατήσασ εἰσ τὸ τῆσ πρώτησ καὶ ἀρίστησ ἀφίκοιτο εἶδοσ ἕξεωσ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 156:1)

Synonyms

  1. to be reproached

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION