Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κακοπραγέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κακοπραγέω κακοπραγήσω

Structure: κακοπραγέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pra=gos

Sense

  1. to fare ill, fail in an enterprise, to be in ill plight

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακοπράγω κακοπράγεις κακοπράγει
Dual κακοπράγειτον κακοπράγειτον
Plural κακοπράγουμεν κακοπράγειτε κακοπράγουσιν*
SubjunctiveSingular κακοπράγω κακοπράγῃς κακοπράγῃ
Dual κακοπράγητον κακοπράγητον
Plural κακοπράγωμεν κακοπράγητε κακοπράγωσιν*
OptativeSingular κακοπράγοιμι κακοπράγοις κακοπράγοι
Dual κακοπράγοιτον κακοπραγοίτην
Plural κακοπράγοιμεν κακοπράγοιτε κακοπράγοιεν
ImperativeSingular κακοπρᾶγει κακοπραγεῖτω
Dual κακοπράγειτον κακοπραγεῖτων
Plural κακοπράγειτε κακοπραγοῦντων, κακοπραγεῖτωσαν
Infinitive κακοπράγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κακοπραγων κακοπραγουντος κακοπραγουσα κακοπραγουσης κακοπραγουν κακοπραγουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακοπράγουμαι κακοπράγει, κακοπράγῃ κακοπράγειται
Dual κακοπράγεισθον κακοπράγεισθον
Plural κακοπραγοῦμεθα κακοπράγεισθε κακοπράγουνται
SubjunctiveSingular κακοπράγωμαι κακοπράγῃ κακοπράγηται
Dual κακοπράγησθον κακοπράγησθον
Plural κακοπραγώμεθα κακοπράγησθε κακοπράγωνται
OptativeSingular κακοπραγοίμην κακοπράγοιο κακοπράγοιτο
Dual κακοπράγοισθον κακοπραγοίσθην
Plural κακοπραγοίμεθα κακοπράγοισθε κακοπράγοιντο
ImperativeSingular κακοπράγου κακοπραγεῖσθω
Dual κακοπράγεισθον κακοπραγεῖσθων
Plural κακοπράγεισθε κακοπραγεῖσθων, κακοπραγεῖσθωσαν
Infinitive κακοπράγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κακοπραγουμενος κακοπραγουμενου κακοπραγουμενη κακοπραγουμενης κακοπραγουμενον κακοπραγουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακοπραγήσω κακοπραγήσεις κακοπραγήσει
Dual κακοπραγήσετον κακοπραγήσετον
Plural κακοπραγήσομεν κακοπραγήσετε κακοπραγήσουσιν*
OptativeSingular κακοπραγήσοιμι κακοπραγήσοις κακοπραγήσοι
Dual κακοπραγήσοιτον κακοπραγησοίτην
Plural κακοπραγήσοιμεν κακοπραγήσοιτε κακοπραγήσοιεν
Infinitive κακοπραγήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κακοπραγησων κακοπραγησοντος κακοπραγησουσα κακοπραγησουσης κακοπραγησον κακοπραγησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακοπραγήσομαι κακοπραγήσει, κακοπραγήσῃ κακοπραγήσεται
Dual κακοπραγήσεσθον κακοπραγήσεσθον
Plural κακοπραγησόμεθα κακοπραγήσεσθε κακοπραγήσονται
OptativeSingular κακοπραγησοίμην κακοπραγήσοιο κακοπραγήσοιτο
Dual κακοπραγήσοισθον κακοπραγησοίσθην
Plural κακοπραγησοίμεθα κακοπραγήσοισθε κακοπραγήσοιντο
Infinitive κακοπραγήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κακοπραγησομενος κακοπραγησομενου κακοπραγησομενη κακοπραγησομενης κακοπραγησομενον κακοπραγησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκακοπρᾶγουν ἐκακοπρᾶγεις ἐκακοπρᾶγειν*
Dual ἐκακοπράγειτον ἐκακοπραγεῖτην
Plural ἐκακοπράγουμεν ἐκακοπράγειτε ἐκακοπρᾶγουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκακοπραγοῦμην ἐκακοπράγου ἐκακοπράγειτο
Dual ἐκακοπράγεισθον ἐκακοπραγεῖσθην
Plural ἐκακοπραγοῦμεθα ἐκακοπράγεισθε ἐκακοπράγουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὥσπερ οὖν τοῖσ νεφροῖσ ἐνεργείασ οὔσησ ἕλκειν τὰ οὖρα κακῶσ ἕλκειν ὑπάρχει κακοπραγοῦσιν, οὕτω καὶ τῷ σπληνὶ ποιότητοσ μελαγχολικῆσ ἑλκτικὴν ἐν ἑαυτῷ δύναμιν ἔχοντι σύμφυτον ἀρρωστήσαντί ποτε ταύτην ἀναγκαῖον ἕλκειν κακῶσ κἀν τῷδε παχύτερον ἤδη καὶ μελάντερον γίγνεσθαι τὸ αἷμα. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 954)
  • ὁ μὲν γὰρ λυπούμενοσ ἐπὶ τοῖσ ἀναξίωσ κακοπραγοῦσιν ἡσθήσεται ἢ ἄλυποσ ἔσται ἐπὶ τοῖσ ἐναντίωσ κακοπραγοῦσιν, οἱο͂ν τοὺσ πατραλοίασ καὶ μιαιφόνουσ, ὅταν τύχωσι τιμωρίασ, οὐδεὶσ ἂν λυπηθείη χρηστόσ· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 9 4:2)
  • φανερὸν δ’ ἐκ τούτων ἐπὶ ποίοισ ἀτυχοῦσι καὶ κακοπραγοῦσιν ἢ μὴ τυγχάνουσι χαίρειν ἢ ἀλύπωσ ἔχειν δεῖ· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 9 16:1)
  • Καρχηδόνιοι δὲ Λακεδαιμονίουσ στρατηγὸν ἤτουν, οἰόμενοι δι’ ἀναρχίαν κακοπραγεῖν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 3:2)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION