Hellas Alive Dictionary - κακοπαθεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κακοπαθέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακοπαθέω κακοπαθήσω

Structure: κακοπαθέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from kakopaqh/s

Sense

to suffer ill, to be in ill plight, be in distress

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κακοπάθω	κακοπάθεις	κακοπάθει
	Dual		κακοπάθειτον	κακοπάθειτον
	Plural	κακοπάθουμεν	κακοπάθειτε	κακοπάθουσιν*
Subjunctive	Singular	κακοπάθω	κακοπάθῃς	κακοπάθῃ
	Dual		κακοπάθητον	κακοπάθητον
	Plural	κακοπάθωμεν	κακοπάθητε	κακοπάθωσιν*
Optative	Singular	κακοπάθοιμι	κακοπάθοις	κακοπάθοι
	Dual		κακοπάθοιτον	κακοπαθοίτην
	Plural	κακοπάθοιμεν	κακοπάθοιτε	κακοπάθοιεν
Imperative	Singular		κακοπᾶθει	κακοπαθεῖτω
	Dual		κακοπάθειτον	κακοπαθεῖτων
	Plural		κακοπάθειτε	κακοπαθοῦντων, κακοπαθεῖτωσαν
Infinitive		κακοπάθειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κακοπαθων κακοπαθουντος	κακοπαθουσα κακοπαθουσης	κακοπαθουν κακοπαθουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κακοπάθουμαι	κακοπάθει, κακοπάθῃ	κακοπάθειται
	Dual		κακοπάθεισθον	κακοπάθεισθον
	Plural	κακοπαθοῦμεθα	κακοπάθεισθε	κακοπάθουνται
Subjunctive	Singular	κακοπάθωμαι	κακοπάθῃ	κακοπάθηται
	Dual		κακοπάθησθον	κακοπάθησθον
	Plural	κακοπαθώμεθα	κακοπάθησθε	κακοπάθωνται
Optative	Singular	κακοπαθοίμην	κακοπάθοιο	κακοπάθοιτο
	Dual		κακοπάθοισθον	κακοπαθοίσθην
	Plural	κακοπαθοίμεθα	κακοπάθοισθε	κακοπάθοιντο
Imperative	Singular		κακοπάθου	κακοπαθεῖσθω
	Dual		κακοπάθεισθον	κακοπαθεῖσθων
	Plural		κακοπάθεισθε	κακοπαθεῖσθων, κακοπαθεῖσθωσαν
Infinitive		κακοπάθεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κακοπαθουμενος κακοπαθουμενου	κακοπαθουμενη κακοπαθουμενης	κακοπαθουμενον κακοπαθουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κακοπαθήσω	κακοπαθήσεις	κακοπαθήσει
	Dual		κακοπαθήσετον	κακοπαθήσετον
	Plural	κακοπαθήσομεν	κακοπαθήσετε	κακοπαθήσουσιν*
Optative	Singular	κακοπαθήσοιμι	κακοπαθήσοις	κακοπαθήσοι
	Dual		κακοπαθήσοιτον	κακοπαθησοίτην
	Plural	κακοπαθήσοιμεν	κακοπαθήσοιτε	κακοπαθήσοιεν
Infinitive		κακοπαθήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κακοπαθησων κακοπαθησοντος	κακοπαθησουσα κακοπαθησουσης	κακοπαθησον κακοπαθησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κακοπαθήσομαι	κακοπαθήσει, κακοπαθήσῃ	κακοπαθήσεται
	Dual		κακοπαθήσεσθον	κακοπαθήσεσθον
	Plural	κακοπαθησόμεθα	κακοπαθήσεσθε	κακοπαθήσονται
Optative	Singular	κακοπαθησοίμην	κακοπαθήσοιο	κακοπαθήσοιτο
	Dual		κακοπαθήσοισθον	κακοπαθησοίσθην
	Plural	κακοπαθησοίμεθα	κακοπαθήσοισθε	κακοπαθήσοιντο
Infinitive		κακοπαθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κακοπαθησομενος κακοπαθησομενου	κακοπαθησομενη κακοπαθησομενης	κακοπαθησομενον κακοπαθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκακοπᾶθουν	ἐκακοπᾶθεις	ἐκακοπᾶθειν*
	Dual		ἐκακοπάθειτον	ἐκακοπαθεῖτην
	Plural	ἐκακοπάθουμεν	ἐκακοπάθειτε	ἐκακοπᾶθουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκακοπαθοῦμην	ἐκακοπάθου	ἐκακοπάθειτο
	Dual		ἐκακοπάθεισθον	ἐκακοπαθεῖσθην
	Plural	ἐκακοπαθοῦμεθα	ἐκακοπάθεισθε	ἐκακοπάθουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τρίβειν δὲ τὰ μὲν νῶτα καὶ τὴν ὀσφὺν τῇ δεξιᾷ, ὑποθέντα τὴν ἀριστερὰν τῇ λαγόνι, ὡσ μὴ ἐπιθλιβομένην ἄνωθεν τὴν κύνα ὀκλάζουσαν κακοπαθεῖν· (Arrian, Cynegeticus, chapter 10 2:1)
δεξαμένησ δὲ τῆσ βουλῆσ τὴν παραίτησιν αὐτῶν καὶ τὸν στρατηγὸν ἄλλοθεν ἀμφιέζειν τοὺσ στρατιώτασ κελευούσησ, ἀποροῦντοσ δὲ ἐκείνου καὶ τῶν στρατιωτῶν κακοπαθούντων, ἐπελθὼν τὰσ πόλεισ ὁ Γάιοσ αὐτοὺσ ἀφ’ ἑαυτῶν ἐποίησεν ἐσθῆτα πέμψαι καὶ βοηθῆσαι τοῖσ Ῥωμαίοισ. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 2 2:1)
σὲ δ’ οὐκ ἄν τισ, ὦ κακόδαιμον, θαυμάσειεν, εἰ δυνάμενοσ οὕτω ζῆν ἀνελευθέρωσ καὶ ἀπανθρώπωσ καὶ ἀμεταδότωσ καὶ πρὸσ φίλουσ ἀπηνῶσ καὶ πρὸσ πολίτασ ἀφιλοτίμωσ, κακοπαθεῖσ καὶ ἀγρυπνεῖσ καὶ ἐργολαβεῖσ καὶ κληρονομεῖσ καὶ ὑποπίπτεισ τηλικοῦτον ἔχων τῆσ ἀπραγμοσύνησ ἐφόδιον, τὴν ἀνελευθερίαν; (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 5 7:1)
ἀλλ’ ἐπὶ τοῖσ πονεῖν καὶ κακοπαθεῖν βουλομένοισ κεῖται σπουδαῖ’ ἂν εἶναι τὰ παραγγέλματα καὶ λόγου ἄξια ἢ φαῦλα καὶ ἄχρηστα. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2652)
"ἀκούσασ δ’ ὁ πατὴρ αὐτοῦ Ναβοπαλάσαροσ, ὅτι ὁ τεταγμένοσ σατράπησ ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ τοῖσ περὶ τὴν Συρίαν τὴν κοίλην καὶ τὴν Φοινίκην τόποισ ἀποστάτησ γέγονεν, οὐ δυνάμενοσ αὐτὸσ ἔτι κακοπαθεῖν συστήσασ τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ ὄντι ἔτι ἐν ἡλικίᾳ μέρη τινὰ τῆσ δυνάμεωσ ἐξέπεμψεν ἐπ’ αὐτόν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 154:1)

Synonyms

to suffer ill
- κακόω (to treat ill, maltreat, afflict)
- τείρω (to suffer distress)
- μογέω (to suffer pain, be distressed)

Derived

συγκακοπαθέω (to partake in sufferings)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κακοπαθέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to suffer ill

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κακοπαθέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to suffer ill

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어