뜻

1. to be tormented by an evil genius, be like one possessed

예문

• ἐκεῖ τοίνυν λοχῶσιν αἱ διψάδεσ παρὰ τὰ ᾠά, καὶ ἐπειδὰν προσέλθῃ ὁ ἄνθρωποσ, ἐκ τῆσ ψάμμου ἐξερπύσασαι δάκνουσι τὸν κακοδαίμονα· (Lucian, Dipsades 13:1)

  (루키아노스, Dipsades 13:1)

• ὁρῶ κακοδαίμονα καὶ ἀνόητον ἄνθρωπον οὐδὲ νῦν πολὺ τῆσ σίλφησ ἢ ἐμπίδοσ ἄμεινον βιοῦντα. (Lucian, Gallus, (no name) 31:2)

  (루키아노스, Gallus, (no name) 31:2)

• "οὐχ ἱκανά μοι τὰ ἐπὶ τῆσ ἡμέρασ ἔργα, ψεύδεσθαι καὶ ἐπιορκεῖν καὶ τοὺσ τοσούτουσ ὕθλουσ καὶ λήρουσ διαντλεῖν, μᾶλλον δὲ τὸν βόρβορον τῶν λόγων ἐκείνων ἐμεῖν, ἀλλ’ οὐδὲ νυκτὸσ τὴν κακοδαίμονα σχολὴν ἄγειν ἐᾷσ, ἀλλὰ μόνη σοι πάντα ποιῶ καὶ πατοῦμαι καὶ μιαίνομαι,^ καὶ ἀντὶ γλώττησ ὅσα καὶ χειρὶ χρῆσθαι διέγνωκασ καὶ ὥσπερ ἀλλοτρίαν ὑβρίζεισ καὶ ἐπικλύζεισ τοσούτοισ κακοῖσ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 22:5)

  (루키아노스, Pseudologista, (no name) 22:5)

• ἀλλ’ ἀντιβολεῖτε τὸν πατέρ ὦ κακοδαίμονα. (Aristophanes, Peace, Prologue, iambics11)

  (아리스토파네스, Peace, Prologue, iambics11)

• ἡ δὲ Κακία παρεστῶσα γυμνὴ καὶ μηδενὸσ δεομένη τῶν ἔξωθεν ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐρωτάτω τὴν Τύχην πῶσ ποιήσει κακοδαίμονα καὶ ἄθυμον τὸν ἄνθρωπον. (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 3 2:3)

  (플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 3 2:3)

유사 형태

• κακόδαιμον (34)
• κακοδαίμονα (26)
• κακοδαιμονίας (18)
• κακοδαιμονίαν (16)
• κακοδαίμονας (15)
• κακοδαιμονεῖν (12)
• κακοδαίμονες (10)
• κακοδαίμονος (9)
• κακοδαιμόνων (7)
• κακοδαιμονίᾳ (7)
• κακοδαιμόνως (5)
• κακοδαίμονι (3)
• κακοδαιμονίῃ (2)
• κακοδαιμονία (2)
• κακοδαίμον (1)
• κακοδαιμονεῖς (1)
• κακοδαιμονᾷς (1)
• κακοδαιμονοῦσι (1)
• κακοδαίμονά (1)
• κακοδαιμονῇ (1)
• κακοδαιμονιστὰς (1)
• κακοδαιμονῶντός (1)
• κακοδαιμονῶμεν (1)
• κακοδαιμονούσας (1)
• κακοδαιμονῶσι (1)
• κακοδαιμονικῆς (1)
• κακοδαιμονῶν (1)
• κακοδαίμονε (1)
• κακοδαιμονοῦσιν (1)
• κακοδαιμονᾶν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.