Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι εἰ τὸν Ἀρχέλαον κακίζεισ ὡσ ἄθλιον καὶ κακοδαίμονα, ὅτι οὐδαμόθεν προσῆκον αὐτῷ τὴν τυραννίδα ἐκτήσατο, ὑπερβὰσ τὸ δίκαιον καὶ διαφθείρασ οὓσ ἥκιστα εἰκὸσ ἦν, ᾧ γε ἐξὸν ἐκείνῳ ὁμοίωσ τυραννεῖν, εἴπερ ἐβούλετο, οὐ ταῦτα ἔδοξεν, ἀλλὰ τοὺσ νόμουσ καὶ τὸ δίκαιον πλείονοσ ἄξια τοῦ κέρδουσ ἐποιήσατο, πῶσ οὐ τούτῳ συγχαίρειν εἰκὸσ ἦν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:2)
ἄτοπον δέ μοι φαίνεται, εἰ μὲν συμμάχουσ τινὰσ ἢ φρούριον προὔδοσαν, ἢ ναῦν μίαν ἢ δύο, ἢ φυγῆσ αἴτιοί τισιν ἢ θανάτου κατέστησαν, πολλοῖσ ἂν καὶ πυκνοῖσ ἐλαύνειν αὐτοὺσ τοῖσ ῥήμασι καὶ μετ’ Εὐρυβάτου καὶ Φρυνώνδου καταλέγειν, ὥσπερ τὸν Ἀρχέλαον κακοδαίμονα δή που καὶ ἄθλιον προσείρηκεν, ἀποκτείναντα οὓσ οὐ προσῆκεν, ἐπεὶ δ’ ἅπαντασ μὲν ἠλευθέρωσαν καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν προκινδυνεύοντεσ, ἔσωσαν δὲ οὐ μόνον τὰ σώματα καὶ τὰσ ψυχὰσ τῶν ἑαυτοὺσ παρακαταθεμένων, ἀλλὰ καὶ πόλεισ καὶ χώραν καὶ πολιτείαν καὶ ἔθη καὶ νόμουσ καὶ τὴν ἐπωνυμίαν αὐτὴν τοῦ γένουσ, ἀνδρείασ δὲ καὶ δικαιοσύνησ οὐδ’ ὁτιοῦν ἀπέλιπον, μείζω δὲ ἢ παρέλαβον παρέδοσαν τὴν Ἑλλάδα, τοῖσ δὲ θεοῖσ πρέποντα χαριστήρια τούτων ἀπήγαγον, διεγένοντο δ’ ὡσ εἰπεῖν πανηγυρίζοντεσ καὶ ταῖσ πράξεσι καὶ τοῖσ πολιτεύμασι καὶ φανερὰν ἅπασι τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν, ἣν εἴσ τε θεοὺσ καὶ ἀνθρώπουσ εἶχον, κατέστησαν, τῆσ Μιθαίκου καὶ Θεαρίωνοσ μοίρασ αὐτοὺσ ἀξιοῦν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 84:7)
ὠχρὸν μὲν οὖν οἶμαί γε καὶ κακοδαίμονα.
(아리스토파네스, Clouds, Episode5)
ἀλλ’ ἀντιβολεῖτε τὸν πατέρ ὦ κακοδαίμονα.
(아리스토파네스, Peace, Prologue, iambics11)
Ἆῤ οὗ ὁ δαίμων ἀγαθόσ ἐστι, τοῦτον εὐδαίμονα εἶναι φῄσ, οὗ δὲ μοχθηρόσ, κακοδαίμονα;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 9:3)
ὅστισ δὲ ἀσελγὴσ καὶ ἄφρων καὶ πανοῦργοσ, ἀνάγκη κακοδαίμονα φάσκειν ἐκεῖνον κακῷ δαίμονι συνεζευγμένον καὶ λατρεύοντα;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 12:14)
Μὴ τοίνυν ἔτι θαύμαζε τῶν λεγόντων, ὅτι μόνον καὶ πάντα φασὶ τὸν σοφὸν εὐδαίμονα εἶναι, τῶν δὲ φαύλων οὐδένα ὅντινα οὐ κακοδαίμονα·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 14:6)
ἐπεὶ φέρε, εἰ ἡγεῖσθε τὸ δαιμόνιον θεῖον καὶ ἀγαθὸν καὶ μηδενὶ κακοῦ μηδενὸσ αἴτιον, πῶσ φατε γίγνεσθαι κακοδαίμονα ἄνθρωπον;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 15:8)
Οὐκοῦν κἀνταῦθα συμβαίνει τὸν μὲν σοφὸν καὶ φρόνιμον εὐδαίμονα εἶναι πάντα, τὸν δὲ φαῦλον κακοδαίμονα, οὐχ ὡσ τοῦ δαιμονίου κακοῦ ὄντοσ, ἀλλ̓ ὡσ αὐτὸν οὐ προσέχοντα ἐκείνῳ χρηστῷ ὄντι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 20:8)
τὰ δ’ οὔτ’ ἐκτὸσ οὔτε περὶ ψυχὴν τὸ αὐτὸν ἑαυτῷ εἶναι φαῦλον καὶ κακοδαίμονα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 96:3)
εἰ δὲ μή, ὁρ́α ὅτι δεῖ σε δουλεύειν ἀεὶ τῷ δυναμένῳ σοι διαπράξασθαι τὴν ἔξοδον, τῷ πᾶν ἐμποδίσαι δυναμένῳ κἀκεῖνον θεραπεύειν ὡσ Κακοδαίμονα.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ. 38:1)
κρεῖττον δὲ τὸν παῖδα κακὸν εἶναι ἢ σὲ κακοδαίμονα.
(에픽테토스, Works, chapter 12 1:5)
ἐκεῖ τοίνυν λοχῶσιν αἱ διψάδεσ παρὰ τὰ ᾠά, καὶ ἐπειδὰν προσέλθῃ ὁ ἄνθρωποσ, ἐκ τῆσ ψάμμου ἐξερπύσασαι δάκνουσι τὸν κακοδαίμονα·
(루키아노스, Dipsades 13:1)
ὁρῶ κακοδαίμονα καὶ ἀνόητον ἄνθρωπον οὐδὲ νῦν πολὺ τῆσ σίλφησ ἢ ἐμπίδοσ ἄμεινον βιοῦντα.
(루키아노스, Gallus, (no name) 31:2)
"οὐχ ἱκανά μοι τὰ ἐπὶ τῆσ ἡμέρασ ἔργα, ψεύδεσθαι καὶ ἐπιορκεῖν καὶ τοὺσ τοσούτουσ ὕθλουσ καὶ λήρουσ διαντλεῖν, μᾶλλον δὲ τὸν βόρβορον τῶν λόγων ἐκείνων ἐμεῖν, ἀλλ’ οὐδὲ νυκτὸσ τὴν κακοδαίμονα σχολὴν ἄγειν ἐᾷσ, ἀλλὰ μόνη σοι πάντα ποιῶ καὶ πατοῦμαι καὶ μιαίνομαι,^ καὶ ἀντὶ γλώττησ ὅσα καὶ χειρὶ χρῆσθαι διέγνωκασ καὶ ὥσπερ ἀλλοτρίαν ὑβρίζεισ καὶ ἐπικλύζεισ τοσούτοισ κακοῖσ.
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 22:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION