Ancient Greek-English Dictionary Language

κακηγορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακηγορέω

Structure: κακηγορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from kakh/goros

Sense

  1. to speak ill of, abuse, slander

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακηγόρω κακηγόρεις κακηγόρει
Dual κακηγόρειτον κακηγόρειτον
Plural κακηγόρουμεν κακηγόρειτε κακηγόρουσιν*
SubjunctiveSingular κακηγόρω κακηγόρῃς κακηγόρῃ
Dual κακηγόρητον κακηγόρητον
Plural κακηγόρωμεν κακηγόρητε κακηγόρωσιν*
OptativeSingular κακηγόροιμι κακηγόροις κακηγόροι
Dual κακηγόροιτον κακηγοροίτην
Plural κακηγόροιμεν κακηγόροιτε κακηγόροιεν
ImperativeSingular κακηγο͂ρει κακηγορεῖτω
Dual κακηγόρειτον κακηγορεῖτων
Plural κακηγόρειτε κακηγοροῦντων, κακηγορεῖτωσαν
Infinitive κακηγόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κακηγορων κακηγορουντος κακηγορουσα κακηγορουσης κακηγορουν κακηγορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακηγόρουμαι κακηγόρει, κακηγόρῃ κακηγόρειται
Dual κακηγόρεισθον κακηγόρεισθον
Plural κακηγοροῦμεθα κακηγόρεισθε κακηγόρουνται
SubjunctiveSingular κακηγόρωμαι κακηγόρῃ κακηγόρηται
Dual κακηγόρησθον κακηγόρησθον
Plural κακηγορώμεθα κακηγόρησθε κακηγόρωνται
OptativeSingular κακηγοροίμην κακηγόροιο κακηγόροιτο
Dual κακηγόροισθον κακηγοροίσθην
Plural κακηγοροίμεθα κακηγόροισθε κακηγόροιντο
ImperativeSingular κακηγόρου κακηγορεῖσθω
Dual κακηγόρεισθον κακηγορεῖσθων
Plural κακηγόρεισθε κακηγορεῖσθων, κακηγορεῖσθωσαν
Infinitive κακηγόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κακηγορουμενος κακηγορουμενου κακηγορουμενη κακηγορουμενης κακηγορουμενον κακηγορουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • παρέξομεν οὖν ἀφορμὰσ τοῖσ κακηγορεῖν ἐθέλουσιν καταλεύσαντεσ ἄνδρα μηδὲ ἀπολογησάμενον ὑπὲρ ἑαυτοῦ, καὶ ταῦτα δικαιοσύνῃ χαίρειν αὐτοὶ λέγοντεσ. (Lucian, Piscator, (no name) 10:6)
  • τοῦ ἀνδρείου ἔργα ποιεῖν, οἱο͂ν μὴ λείπειν τὴν τάξιν μηδὲ φεύγειν μηδὲ ῥιπτεῖν τὰ ὅπλα, καὶ τὰ τοῦ σώφρονοσ, οἱο͂ν μὴ μοιχεύειν μηδ’ ὑβρίζειν, καὶ τὰ τοῦ πράου, οἱο͂ν μὴ τύπτειν μηδὲ κακηγορεῖν, ὁμοίωσ δὲ καὶ κατὰ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ καὶ μοχθηρίασ τὰ μὲν κελεύων τὰ δ’ ἀπαγορεύων, ὀρθῶσ μὲν ὁ κείμενοσ ὀρθῶσ, χεῖρον δ’ ὁ ἀπεσχεδιασμένοσ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 14:1)
  • ἐάν τέ τίσ με ἢ νεωτέρουσ φῇ διαφθείρειν ἀπορεῖν ποιοῦντα, ἢ τοὺσ πρεσβυτέρουσ κακηγορεῖν λέγοντα πικροὺσ λόγουσ ἢ ἰδίᾳ ἢ δημοσίᾳ, οὔτε τὸ ἀληθὲσ ἕξω εἰπεῖν, ὅτι δικαίωσ πάντα ταῦτα ἐγὼ λέγω, καὶ πράττω τὸ ὑμέτερον δὴ τοῦτο, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὔτε ἄλλο οὐδέν· (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 458:4)
  • οἰέται γάρ με πρῶτον μὲν κακηγορεῖν τούτουσ τοὺσ ἄνδρασ, ἔπειτα ἡγεῖται καὶ αὐτὸσ εἶναι εἷσ τούτων. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 153:3)
  • ὁ δὲ ἀμφισβητῶν ἔν τισι λόγοισ ἄλλοσ ἄλλῳ διδασκέτω καὶ μανθανέτω τόν τε ἀμφισβητοῦντα καὶ τοὺσ παρόντασ ἀπεχόμενοσ πάντωσ τοῦ κακηγορεῖν. (Plato, Laws, book 11 145:2)

Synonyms

  1. to speak ill of

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION