Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἱππηλάτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἱππηλάτης ἱππηλάτου

Structure: ἱππηλατ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: e)lau/nw

Sense

  1. a driver of horses, one who fights from a chariot, a Knight

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative ἱππηλάτης ἱππηλάτᾱ ἱππηλάται
Genitive ἱππηλάτου ἱππηλάταιν ἱππηλατῶν
Dative ἱππηλάτῃ ἱππηλάταιν ἱππηλάταις
Accusative ἱππηλάτην ἱππηλάτᾱ ἱππηλάτᾱς
Vocative ἱππηλάτα ἱππηλάτᾱ ἱππηλάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γέρων δ’ ἱππηλάτα Νέστωρ χρυσὸν ἔδωχ’· (Homer, Odyssey, Book 3 42:4)
  • γέρων δ’ ἱππηλάτα Νέστωρ χέρνιβά τ’ οὐλοχύτασ τε κατήρχετο, πολλὰ δ’ Ἀθήνῃ εὔχετ’ ἀπαρχόμενοσ, κεφαλῆσ τρίχασ ἐν πυρὶ βάλλων. (Homer, Odyssey, Book 3 42:9)
  • ἔνθ’ οὐδὲ ξεῖνόσ περ ἐὼν ἱππηλάτα Τυδεὺσ τάρβει, μοῦνοσ ἐὼν πολέσιν μετὰ Καδμείοισιν, ἀλλ’ ὅ γ’ ἀεθλεύειν προκαλίζετο, πάντα δ’ ἐνίκα ῥηϊδίωσ· (Homer, Iliad, Book 4 39:15)
  • ἦ κε μέγ’ οἰμώξειε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺσ ἐσθλὸσ Μυρμιδόνων βουληφόροσ ἠδ’ ἀγορητήσ, ὅσ ποτέ μ’ εἰρόμενοσ μέγ’ ἐγήθεεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ πάντων Ἀργείων ἐρέων γενεήν τε τόκον τε. (Homer, Iliad, Book 7 13:5)
  • ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε γέρων ἱππηλάτα Φοῖνιξ δάκρυ’ ἀναπρήσασ· (Homer, Iliad, Book 9 25:3)

Synonyms

  1. a driver of horses

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION