Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

γερούσιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: γερούσιος γερούσιη γερούσιον

Structure: γερουσι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ge/rwn

Sense

  1. for or befitting the seniors or chiefs, taken by them

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative γερούσιος γερούσίᾱ γερούσιον
Genitive γερουσίου γερούσίᾱς γερουσίου
Dative γερουσίῳ γερούσίᾱͅ γερουσίῳ
Accusative γερούσιον γερούσίᾱν γερούσιον
Vocative γερούσιε γερούσίᾱ γερούσιον
DualN/A/V γερουσίω γερούσίᾱ γερουσίω
G/D γερουσίοιν γερούσίαιν γερουσίοιν
PluralNominative γερούσιοι γερού́σιαι γερούσια
Genitive γερουσίων γερούσιῶν γερουσίων
Dative γερουσίοις γερούσίαις γερουσίοις
Accusative γερουσίους γερούσίᾱς γερούσια
Vocative γερούσιοι γερού́σιαι γερούσια
Positive Comparative Superlative
Adjective γερούσιος γερουσίου γερουσιότερος γερουσιοτέρου γερουσιότατος γερουσιοτάτου
Adverb γερουσίως γερουσιότερον γερουσιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλά σ’ Ἕκτοροσ πρεσβεύμαθ’ αἵ τε μυρίαι γερουσίαι ἔπεισαν ἐλθεῖν κἀπικουρῆσαι φίλοισ. (Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1 2:6)
  • ἀλλὰ μὴν καὶ ὁμόνοιά γε μέγιστόν τε ἀγαθὸν δοκεῖ ταῖσ πόλεσιν εἶναι καὶ πλειστάκισ ἐν αὐταῖσ αἵ τε γερουσίαι καὶ οἱ ἄριστοι ἄνδρεσ παρακελεύονται τοῖσ πολίταισ ὁμονοεῖν, καὶ πανταχοῦ ἐν τῇ Ἑλλάδι νόμοσ κεῖται τοὺσ πολίτασ ὀμνύναι ὁμονοήσειν, καὶ πανταχοῦ ὀμνύουσι τὸν ὁρ́κον τοῦτον· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 4 17:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION