Ancient Greek-English Dictionary Language

φυλαρχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φυλαρχέω φυλαρχήσω

Structure: φυλαρχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from fu/larxos

Sense

  1. to be or act as

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυλάρχω φυλάρχεις φυλάρχει
Dual φυλάρχειτον φυλάρχειτον
Plural φυλάρχουμεν φυλάρχειτε φυλάρχουσιν*
SubjunctiveSingular φυλάρχω φυλάρχῃς φυλάρχῃ
Dual φυλάρχητον φυλάρχητον
Plural φυλάρχωμεν φυλάρχητε φυλάρχωσιν*
OptativeSingular φυλάρχοιμι φυλάρχοις φυλάρχοι
Dual φυλάρχοιτον φυλαρχοίτην
Plural φυλάρχοιμεν φυλάρχοιτε φυλάρχοιεν
ImperativeSingular φυλᾶρχει φυλαρχεῖτω
Dual φυλάρχειτον φυλαρχεῖτων
Plural φυλάρχειτε φυλαρχοῦντων, φυλαρχεῖτωσαν
Infinitive φυλάρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φυλαρχων φυλαρχουντος φυλαρχουσα φυλαρχουσης φυλαρχουν φυλαρχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυλάρχουμαι φυλάρχει, φυλάρχῃ φυλάρχειται
Dual φυλάρχεισθον φυλάρχεισθον
Plural φυλαρχοῦμεθα φυλάρχεισθε φυλάρχουνται
SubjunctiveSingular φυλάρχωμαι φυλάρχῃ φυλάρχηται
Dual φυλάρχησθον φυλάρχησθον
Plural φυλαρχώμεθα φυλάρχησθε φυλάρχωνται
OptativeSingular φυλαρχοίμην φυλάρχοιο φυλάρχοιτο
Dual φυλάρχοισθον φυλαρχοίσθην
Plural φυλαρχοίμεθα φυλάρχοισθε φυλάρχοιντο
ImperativeSingular φυλάρχου φυλαρχεῖσθω
Dual φυλάρχεισθον φυλαρχεῖσθων
Plural φυλάρχεισθε φυλαρχεῖσθων, φυλαρχεῖσθωσαν
Infinitive φυλάρχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φυλαρχουμενος φυλαρχουμενου φυλαρχουμενη φυλαρχουμενης φυλαρχουμενον φυλαρχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυλαρχήσω φυλαρχήσεις φυλαρχήσει
Dual φυλαρχήσετον φυλαρχήσετον
Plural φυλαρχήσομεν φυλαρχήσετε φυλαρχήσουσιν*
OptativeSingular φυλαρχήσοιμι φυλαρχήσοις φυλαρχήσοι
Dual φυλαρχήσοιτον φυλαρχησοίτην
Plural φυλαρχήσοιμεν φυλαρχήσοιτε φυλαρχήσοιεν
Infinitive φυλαρχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φυλαρχησων φυλαρχησοντος φυλαρχησουσα φυλαρχησουσης φυλαρχησον φυλαρχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φυλαρχήσομαι φυλαρχήσει, φυλαρχήσῃ φυλαρχήσεται
Dual φυλαρχήσεσθον φυλαρχήσεσθον
Plural φυλαρχησόμεθα φυλαρχήσεσθε φυλαρχήσονται
OptativeSingular φυλαρχησοίμην φυλαρχήσοιο φυλαρχήσοιτο
Dual φυλαρχήσοισθον φυλαρχησοίσθην
Plural φυλαρχησοίμεθα φυλαρχήσοισθε φυλαρχήσοιντο
Infinitive φυλαρχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φυλαρχησομενος φυλαρχησομενου φυλαρχησομενη φυλαρχησομενης φυλαρχησομενον φυλαρχησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to be or act as

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION