- ἢ τῷ διαγνῷ τισ ἐνταῦθα εἰ καλλίων Φρύνησ Σιμίχη; (Lucian, Cataplus, (no name) 22:3)
(루키아노스, Cataplus, (no name) 22:3)
- ὦ τρισκακοδαίμων εἰ γυναῖκα δεῖ σαπρὰν βινεῖν ὅλην τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν, κἄπειτ’ ἐπειδὰν τῆσδ’ ἀπαλλαγῶ, πάλιν φρύνην ἔχουσαν λήκυθον πρὸσ ταῖσ γνάθοισ. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 4:26)
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 4:26)
- "καὶ ὅπωσ ἐνταῦθα μὴ Φρύνην ὀνομάζωμεν, ὦ ἑταῖρε, ἢ Λαΐσ τισ ἢ Γναθαίνιον ἐφέσπερον δαίουσα λαμπτῆροσ σέλασ ἐκδεχομένη καὶ καλοῦσα παροδεύεται πολλάκισ ἐλθὼν δ’ ἐξαπίνησ ἄνεμοσ σὺν ἔρωτι πολλῷ καὶ πόθῳ ταὐτὸ τοῦτο · (Plutarch, Amatorius, section 16 2:25)
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:25)
- μὲν οὖν Κράτησ ἰδὼν χρυσῆν εἰκόνα Φρύνησ τῆσ ἑταίρασ ἑστῶσαν ἐν Δελφοῖσ ἀνέκραγεν, ὅτι τοῦτο τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἀκρασίασ τρόπαιον ἕστηκε τὸν δὲ Σαρδαναπάλου βίον ἄν τισ ἢ τάφον οὐδὲν γάρ, οἶμαι, διαφέρει θεασάμενοσ εἴποι τοῦτο τῶν τῆσ τύχησ ἀγαθῶν τρόπαιον εἶναι. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 13:1)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 13:1)
- ὁ μὲν οὖν Κράτησ ἰδὼν χρυσῆν εἰκόνα Φρύνησ τῆσ ἑταίρασ ἑστῶσαν ἐν Δελφοῖσ ἀνέκραγεν ὅτι τοῦτο τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἀκρασίασ τρόπαιον ἕστηκε· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 4:5)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 4:5)
- δὲ Φρύνη τὴν Χάρυβδιν οὐχὶ πόρρω που ποιεῖ, τόν τε ναύκληρον λαβοῦσα καταπέπωκ’ αὐτῷ σκάφει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 5:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 5:2)
- περὶ δὲ τὸν πανάθλιον εὕδουσι γρᾶεσ, Νάννιον, Πλαγγών, Λύκα, Γνάθαινα, Φρύνη, Πυθιονίκη, Μυρρίνη, Χρυσίσ, Κοναλίσ, Ιἑρόκλεια, Λοπάδιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 22 1:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 22 1:4)
- Λαὶσ καλὴ ὡσ καὶ τοὺσ ζωγράφουσ ἐρχομένουσ πρὸσ αὐτὴν ἀπομιμεῖσθαι τῆσ γυναικὸσ τοὺσ μαστοὺσ καὶ τὰ στέρνα, διαζηλοτυπουμένη δέ ποτε ἡ Λαὶσ τῇ Φρύνῃ πολὺν ἐραστῶν ἔσχηκεν ὅμιλον, οὐ διακρίνουσα πλούσιον ἢ πένητα οὐδ’ ὑβριστικῶσ αὐτοῖσ χρωμένη. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 54 2:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 54 2:1)
- ἦν δ’ ἡ Φρύνη ἐκ Θεσπιῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 591)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 591)
- ὁ δὲ Ὑπερείδησ συναγορεύων τῇ Φρύνῃ, ὡσ οὐδὲν ἤνυε λέγων ἐπίδοξοί τε ἦσαν οἱ δικασταὶ καταψηφιούμενοι, παραγαγὼν αὐτὴν εἰσ τοὐμφανὲσ καὶ περιρρήξασ τοὺσ χιτωνίσκουσ γυμνά τε τὰ στέρνα ποιήσασ τοὺσ ἐπιλογικοὺσ οἴκτουσ ἐκ τῆσ ὄψεωσ αὐτῆσ ἐπερρητόρευσεν δεισιδαιμονῆσαί τε ἐποίησεν τοὺσ δικαστὰσ καὶ τὴν ὑποφῆτιν καὶ ζάκορον Ἀφροδίτησ ἐλέῳ χαρισαμένουσ μὴ ἀποκτεῖναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 59 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 59 1:1)