- ἢ τῷ διαγνῷ τις ἐνταῦθα εἰ καλλίων Φρύνης Σιμίχη· (Lucian, Cataplus, (no name) 22:3)
(루키아노스, Cataplus, (no name) 22:3)
- ὦ τρισκακοδαίμων εἰ γυναῖκα δεῖ σαπρὰν βινεῖν ὅλην τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν, κἄπειτ ἐπειδὰν τῆσδ ἀπαλλαγῶ, πάλιν φρύνην ἔχουσαν λήκυθον πρὸς ταῖς γνάθοις. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 4:26)
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 4:26)
- "καὶ ὅπως ἐνταῦθα μὴ Φρύνην ὀνομάζωμεν, ὦ ἑταῖρε, ἢ Λαϊ´ς τις ἢ Γναθαίνιον ἐφέσπερον δαίουσα λαμπτῆρος σέλας ἐκδεχομένη καὶ καλοῦσα παροδεύεται πολλάκις ἐλθὼν δ ἐξαπίνης ἄνεμος σὺν ἔρωτι πολλῷ καὶ πόθῳ ταὐτὸ τοῦτο : (Plutarch, Amatorius, section 16 2:25)
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:25)
- μὲν οὖν Κράτης ἰδὼν χρυσῆν εἰκόνα Φρύνης τῆς ἑταίρας ἑστῶσαν ἐν Δελφοῖς ἀνέκραγεν, ὅτι τοῦτο τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀκρασίας τρόπαιον ἕστηκε τὸν δὲ Σαρδαναπάλου βίον ἄν τις ἢ τάφον οὐδὲν γάρ, οἶμαι, διαφέρει θεασάμενος εἴποι τοῦτο τῶν τῆς τύχης ἀγαθῶν τρόπαιον εἶναι. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 13:1)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 13:1)
- ὁ μὲν οὖν Κράτης ἰδὼν χρυσῆν εἰκόνα Φρύνης τῆς ἑταίρας ἑστῶσαν ἐν Δελφοῖς ἀνέκραγεν ὅτι τοῦτο τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀκρασίας τρόπαιον ἕστηκε: (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 4:5)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 4:5)
- δὲ Φρύνη τὴν Χάρυβδιν οὐχὶ πόρρω που ποιεῖ, τόν τε ναύκληρον λαβοῦσα καταπέπωκ αὐτῷ σκάφει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 5:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 5:2)
- περὶ δὲ τὸν πανάθλιον εὕδουσι γρᾶες, Νάννιον, Πλαγγών, Λύκα, Γνάθαινα, Φρύνη, Πυθιονίκη, Μυρρίνη, Χρυσίς, Κοναλίς, Ιἑρόκλεια, Λοπάδιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 22 1:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 22 1:4)
- Λαὶς καλὴ ὡς καὶ τοὺς ζωγράφους ἐρχομένους πρὸς αὐτὴν ἀπομιμεῖσθαι τῆς γυναικὸς τοὺς μαστοὺς καὶ τὰ στέρνα, διαζηλοτυπουμένη δέ ποτε ἡ Λαὶς τῇ Φρύνῃ πολὺν ἐραστῶν ἔσχηκεν ὅμιλον, οὐ διακρίνουσα πλούσιον ἢ πένητα οὐδ ὑβριστικῶς αὐτοῖς χρωμένη. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 54 2:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 54 2:1)
- ἦν δ ἡ Φρύνη ἐκ Θεσπιῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 591)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 591)
- ὁ δὲ Ὑπερείδης συναγορεύων τῇ Φρύνῃ, ὡς οὐδὲν ἤνυε λέγων ἐπίδοξοί τε ἦσαν οἱ δικασταὶ καταψηφιούμενοι, παραγαγὼν αὐτὴν εἰς τοὐμφανὲς καὶ περιρρήξας τοὺς χιτωνίσκους γυμνά τε τὰ στέρνα ποιήσας τοὺς ἐπιλογικοὺς οἴκτους ἐκ τῆς ὄψεως αὐτῆς ἐπερρητόρευσεν δεισιδαιμονῆσαί τε ἐποίησεν τοὺς δικαστὰς καὶ τὴν ὑποφῆτιν καὶ ζάκορον Ἀφροδίτης ἐλέῳ χαρισαμένους μὴ ἀποκτεῖναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 59 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 59 1:1)