Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φιμόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φιμόω φιμώσω

Structure: φιμό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to muzzle, shut up as with a muzzle, to make fast, to muzzle, put to silence, be thou silenced

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιμῶ φιμοῖς φιμοῖ
Dual φιμοῦτον φιμοῦτον
Plural φιμοῦμεν φιμοῦτε φιμοῦσιν*
SubjunctiveSingular φιμῶ φιμοῖς φιμοῖ
Dual φιμῶτον φιμῶτον
Plural φιμῶμεν φιμῶτε φιμῶσιν*
OptativeSingular φιμοῖμι φιμοῖς φιμοῖ
Dual φιμοῖτον φιμοίτην
Plural φιμοῖμεν φιμοῖτε φιμοῖεν
ImperativeSingular φίμου φιμούτω
Dual φιμοῦτον φιμούτων
Plural φιμοῦτε φιμούντων, φιμούτωσαν
Infinitive φιμοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιμων φιμουντος φιμουσα φιμουσης φιμουν φιμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιμοῦμαι φιμοῖ φιμοῦται
Dual φιμοῦσθον φιμοῦσθον
Plural φιμούμεθα φιμοῦσθε φιμοῦνται
SubjunctiveSingular φιμῶμαι φιμοῖ φιμῶται
Dual φιμῶσθον φιμῶσθον
Plural φιμώμεθα φιμῶσθε φιμῶνται
OptativeSingular φιμοίμην φιμοῖο φιμοῖτο
Dual φιμοῖσθον φιμοίσθην
Plural φιμοίμεθα φιμοῖσθε φιμοῖντο
ImperativeSingular φιμοῦ φιμούσθω
Dual φιμοῦσθον φιμούσθων
Plural φιμοῦσθε φιμούσθων, φιμούσθωσαν
Infinitive φιμοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιμουμενος φιμουμενου φιμουμενη φιμουμενης φιμουμενον φιμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιμώσω φιμώσεις φιμώσει
Dual φιμώσετον φιμώσετον
Plural φιμώσομεν φιμώσετε φιμώσουσιν*
OptativeSingular φιμώσοιμι φιμώσοις φιμώσοι
Dual φιμώσοιτον φιμωσοίτην
Plural φιμώσοιμεν φιμώσοιτε φιμώσοιεν
Infinitive φιμώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιμωσων φιμωσοντος φιμωσουσα φιμωσουσης φιμωσον φιμωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιμώσομαι φιμώσει, φιμώσῃ φιμώσεται
Dual φιμώσεσθον φιμώσεσθον
Plural φιμωσόμεθα φιμώσεσθε φιμώσονται
OptativeSingular φιμωσοίμην φιμώσοιο φιμώσοιτο
Dual φιμώσοισθον φιμωσοίσθην
Plural φιμωσοίμεθα φιμώσοισθε φιμώσοιντο
Infinitive φιμώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιμωσομενος φιμωσομενου φιμωσομενη φιμωσομενης φιμωσομενον φιμωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφίμουν ἐφίμους ἐφίμουν*
Dual ἐφιμοῦτον ἐφιμούτην
Plural ἐφιμοῦμεν ἐφιμοῦτε ἐφίμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιμούμην ἐφιμοῦ ἐφιμοῦτο
Dual ἐφιμοῦσθον ἐφιμούσθην
Plural ἐφιμούμεθα ἐφιμοῦσθε ἐφιμοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • στένων πεπόρευμαι ἄνευ φιμοῦ, ἕστηκα δὲ ἐν ἐκκλησίᾳ κεκραγώσ. (Septuagint, Liber Iob 30:28)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION