뜻

1. to love one's life: to be cowardly or faint-hearted

예문

• καὶ γὰρ οὐδέ τοί τι λίαν ἐμὲ φιλοψυχεῖν χρεών· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:7)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:7)

• πολλῶν δὲ δεινῶν ἐν τῷ στρατοπέδῳ φαινομένων, οὐδὲν ἦν οἰκτρότερον αὐτοῦ Νικίου θέαμα, κεκακωμένου μὲν ὑπὸ τῆσ ἀσθενείασ, συνεσταλμένου δὲ παρ’ ἀξίαν εἰσ ἀναγκαίαν δίαιταν καὶ τὰ μικρότατα τῶν ἐφοδίων εἰσ τὸ σῶμα πολλῶν διὰ τὴν νόσον δεόμενον, πράττοντοσ δὲ μετ’ ἀρρωστίασ καὶ καρτεροῦντοσ ἃ πολλοὶ τῶν ἐρρωμένων μόλισ ὑπέμενον, καταφανοῦσ δὲ πᾶσιν ὄντοσ οὐ δι’ αὑτὸν οὐδὲ τῷ φιλοψυχεῖν τοῖσ πόνοισ ἐμμένοντοσ, ἀλλὰ δι’ ἐκείνουσ τὴν ἐλπίδα μὴ προϊεμένου. (Plutarch, , chapter 26 4:1)

  (플루타르코스, , chapter 26 4:1)

• τούτοισ ὁ Καῖσαρ ἥδετο, παντάπασιν αὐτὴν φιλοψυχεῖν οἰόμενοσ. (Plutarch, Antony, chapter 83 5:1)

  (플루타르코스, Antony, chapter 83 5:1)

• οὐδέποτε γὰρ αὐτὸν δειλίᾳ συνεσχημένον ὑπομεῖναί τι παθεῖν ἄτοπον ἕνεκα τοῦ φιλοψυχεῖν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 34 4:1)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 34 4:1)

• τοῖσ γὰρ οὕτω τελευτῶσιν ἀθάνατόν τε τὴν ψυχὴν καὶ τὴν ἐν ἀγαθοῖσ αἴσθησιν αἰώνιον παραμένειν, τοὺσ δὲ ἀγενεῖσ καὶ τῆσ ἑαυτῶν σοφίασ ἀπείρουσ ἀγνοοῦντασ φιλοψυχεῖν καὶ πρὸ τοῦ δι’ ἀρετῆσ τὸν ἐκ νόσου θάνατον αἱρεῖσθαι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 911:4)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 911:4)

유사 형태

• φιλοψυχεῖν (8)
• φιλόψυχος (4)
• φιλοψυχία (3)
• φιλόψυχον (2)
• φιλοψυχεῖτ (2)
• φιλοψυχίας (2)
• φιλοψυχήσας (2)
• φιλοψυχίαν (1)
• φιλόψυχρος (1)
• φιλοψυχήσομεν (1)
• φιλοψυχήσαντα (1)
• φιλοψυχίην (1)
• φιλοψύχῳ (1)
• φιλόψυχε (1)
• φιλόψυχρον (1)
• φιλοψυχήσει (1)
• φιλοψυχῶ (1)
• φιλοψυχητέον (1)
• φιλοψυχοῦσιν (1)
• φιλοψυχοίη (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.