헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ δεῖ δὴ φιλοψυχεῖν οὐδὲ τὴν εὐδαιμονίαν τούτῳ μετρεῖν, εἴ τισ ὡσ πλεῖστα ἔσχε πράγματα, οὐδ’ εἴ τισ τοῦ μακροῦ γήρωσ ἀπέλαυσεν, οἱᾶ δὴ ἀπολαύειν εἰώθασιν ἄνθρωποι, ἀλλ’ ἡγεῖσθαι τούτῳ κάλλιστ’ ἔχειν ὅστισ τὴν δοθεῖσαν ἑαυτῷ τοῦ βίου μοῖραν ἐν τοῖσ καλλίστοισ ἐξέπλησε καὶ ὅστισ ὥσπερ ποιητὴσ ποθούντων ἀκούειν ἔτι καὶ ὁρᾶν κατέλυσε τὸ δρᾶμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 5:6)
μέγιστον γὰρ τῶν κακῶν ἡγοῦνται τὸ φιλοψυχεῖν τὸν μηδὲν ἄξιον τοῦ ζῆν πράττειν δυνάμενον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 33 6:2)
οὐδέποτε γὰρ αὐτὸν δειλίᾳ συνεσχημένον ὑπομεῖναί τι παθεῖν ἄτοπον ἕνεκα τοῦ φιλοψυχεῖν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 34 4:1)
τῶν γὰρ ἀνθρώπων φύσει τὰσ λοιδορίασ ἐπαίνων προτιμώντων, τὴν τῶν φιλαιτίων ἀπέκοψε κατηγορίαν, αἰσχρὸν εἶναι νομίζουσα τῶν ἄλλων εἰπεῖν τινα διότι ζῶντοσ τοῦ κατὰ νόμουσ συμβιοῦντοσ ἀνδρὸσ ἑτέρου παρανόμωσ ἐπειράθη, καὶ καθ’ οὗ οἱ νόμοι τοῖσ πράξασι θάνατον τιθέασι τὸ πρόστιμον, τοιοῦτο παθοῦσα τὸν πλείω χρόνον φιλοψυχεῖν, ἵνα τὸν πάντωσ ὀφειλόμενον παρὰ τῆσ φύσεωσ θάνατον βραχὺ προλαβοῦσα τῆσ αἰσχύνησ ἀλλάξηται τοὺσ μεγίστουσ ἐπαίνουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 21 6:1)
καὶ γὰρ οὐδέ τοί τι λίαν ἐμὲ φιλοψυχεῖν χρεών·
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:7)
τοῖσ γὰρ οὕτω τελευτῶσιν ἀθάνατόν τε τὴν ψυχὴν καὶ τὴν ἐν ἀγαθοῖσ αἴσθησιν αἰώνιον παραμένειν, τοὺσ δὲ ἀγενεῖσ καὶ τῆσ ἑαυτῶν σοφίασ ἀπείρουσ ἀγνοοῦντασ φιλοψυχεῖν καὶ πρὸ τοῦ δι’ ἀρετῆσ τὸν ἐκ νόσου θάνατον αἱρεῖσθαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 911:4)
τούτοισ ὁ Καῖσαρ ἥδετο, παντάπασιν αὐτὴν φιλοψυχεῖν οἰόμενοσ.
(플루타르코스, Antony, chapter 83 5:1)
πολλῶν δὲ δεινῶν ἐν τῷ στρατοπέδῳ φαινομένων, οὐδὲν ἦν οἰκτρότερον αὐτοῦ Νικίου θέαμα, κεκακωμένου μὲν ὑπὸ τῆσ ἀσθενείασ, συνεσταλμένου δὲ παρ’ ἀξίαν εἰσ ἀναγκαίαν δίαιταν καὶ τὰ μικρότατα τῶν ἐφοδίων εἰσ τὸ σῶμα πολλῶν διὰ τὴν νόσον δεόμενον, πράττοντοσ δὲ μετ’ ἀρρωστίασ καὶ καρτεροῦντοσ ἃ πολλοὶ τῶν ἐρρωμένων μόλισ ὑπέμενον, καταφανοῦσ δὲ πᾶσιν ὄντοσ οὐ δι’ αὑτὸν οὐδὲ τῷ φιλοψυχεῖν τοῖσ πόνοισ ἐμμένοντοσ, ἀλλὰ δι’ ἐκείνουσ τὴν ἐλπίδα μὴ προϊεμένου.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 26 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION