φιλοθύτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
φιλοθύτης
φιλοθύτου
Structure:
φιλοθυτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Νικόστρατοσ δ’ αὖ φησιν ὁ Σκαμβωνίδησ εἶναι φιλοθύτην αὐτὸν ἢ φιλόξενον. (Aristophanes, Wasps, Prologue 2:15)
- μνημονεύει τοῦ διμύξου λύχνου καὶ Μεταγένησ ἐν Φιλοθύτῃ καὶ Φιλωνίδησ ἐν Κοθόρνοισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce10)
- ὁ δ’ Αἰμίλιοσ οὐκ ἦν μὲν ἀνήκοοσ οὐδ’ ἄπειροσ παντάπασι τῶν ἐκλειπτικῶν ἀνωμαλιῶν, αἳ τὴν σελήνην περιφερομένην εἰσ τὸ σκίασμα τῆσ γῆσ ἐμβάλλουσι τεταγμέναισ περιόδοισ καὶ ἀποκρύπτουσιν, ἄχρι οὗ παρελθοῦσα τὴν ἐπισκοτουμένην χώραν πάλιν ἐπιλάμψῃ πρὸσ τὸν ἥλιον οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ θείῳ πολὺ νέμων καὶ φιλοθύτησ ὢν καὶ μαντικόσ, ὡσ εἶδε πρῶτον τὴν σελήνην ἀποκαθαιρομένην, ἕνδεκα μόσχουσ αὐτῇ κατέθυσεν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 17 5:1)
- καὶ γὰρ φιλοθύτην ὄντα καὶ λαμπρὸν ἐν ταῖσ περὶ τοὺσ ξένουσ δαπάναισ ἀφθόνου δεῖσθαι χορηγίασ· (Plutarch, , chapter 5 1:2)
- τοῦ δὲ Ῥωμύλου πρόσ τινα θυσίαν ἀποτραπομένου καὶ γὰρ ἦν φιλοθύτησ καὶ μαντικόσ, οἱ τοῦ Νομήτοροσ βοτῆρεσ τῷ Ῥέμῳ μετ’ ὀλίγων βαδίζοντι προστυχόντεσ ἐμάχοντο, καὶ γενομένων πληγῶν καὶ τραυμάτων ἐν ἀμφοτέροισ, ἐκράτησαν οἱ τοῦ Νομήτοροσ καὶ συνέλαβον ζῶντα τὸν Ῥέμον. (Plutarch, chapter 7 2:1)
- ὁ δ’ εὐσεβὴσ καὶ φιλοθύτησ διηγηματικὸσ ὀνείρων, καὶ ὅσα χρησάμενοσ ἢ φήμαισ ἢ ἱεροῖσ ἢ θεῶν εὐμενείᾳ κατώρθωσεν, ἡδέωσ ἂν καὶ περὶ τούτων ἐρωτῷτο. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 7:10)
- εὐσεβήσ τε καὶ φιλοθύτησ καὶ ἱερεῖα διαγνῶναι ἱκανὸσ καὶ Σωκράτην ζηλώσασ ἀκριβῶσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN 9:4)
Synonyms
-
fond of sacrifices