Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλοπραγμοσύνη

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: φιλοπραγμοσύνη

Structure: φιλοπραγμοσυν (Stem) + η (Ending)

Etym.: from filopra/gmwn

Sense

  1. a busy disposition, meddlesomeness, restless habits of life

Examples

  • οὐδεμιᾷ φιλοπραγμοσύνῃ. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, , chapter 13 1:8)
  • λέγεται δὲ καὶ τὸν ἀλιτήριον ἐκ φιλοπραγμοσύνησ κατονομασθῆναι τὸ πρῶτον· (Plutarch, De curiositate, section 16 1:4)
  • λέγεται δὲ καὶ τὸν ἀλιτήριον ἐκ φιλοπραγμοσύνησ κατονομασθῆναι τὸ πρῶτον· (Plutarch, De curiositate, section 15 9:2)
  • ὡσ δὲ ἔδοξεν αὐτῷ, ἀπεφήναντο, τῆσ μὲν φιλοπραγμοσύνησ καὶ τῆσ ἀποδημίασ, ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν, δοῦναι τὰσ εὐθύνασ, τὸ δὲ νῦν ῥητὸν χρόνον μείναντασ ἐν τῇ νήσῳ καὶ συνδιαιτηθέντασ τοῖσ ἡρ́ωσιν ἀπελθεῖν. (Lucian, Verae Historiae, book 2 10:5)
  • ἵνα γνῶτ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ αἴσθησθ’ ἀμφότερα, καὶ τὸ προί̈εσθαι καθ’ ἕκαστον ἀεί τι τῶν πραγμάτων ὡσ ἀλυσιτελέσ, καὶ τὴν φιλοπραγμοσύνην ᾗ χρῆται καὶ συζῇ Φίλιπποσ, ὑφ’ ἧσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ ἀγαπήσασ τοῖσ πεπραγμένοισ ἡσυχίαν σχήσει. (Demosthenes, Speeches, 17:2)
  • οὐδεμιᾷ φιλοπραγμοσύνῃ μὰ τοὺσ θεούσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὴν δίκην ταύτην ἔλαχον Βοιωτῷ, οὐδ’ ἠγνόουν ὅτι πολλοῖσ ἄτοπον δόξει τὸ δίκην ἐμὲ λαγχάνειν, εἴ τισ ἐμοὶ ταὐτὸν ὄνομ’ οἰέται δεῖν ἔχειν· (Demosthenes, Speeches 31-40, 2:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION