뜻

1. a busy disposition, meddlesomeness, restless habits of life

예문

• ἵνα γνῶτ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ αἴσθησθ’ ἀμφότερα, καὶ τὸ προί̈εσθαι καθ’ ἕκαστον ἀεί τι τῶν πραγμάτων ὡσ ἀλυσιτελέσ, καὶ τὴν φιλοπραγμοσύνην ᾗ χρῆται καὶ συζῇ Φίλιπποσ, ὑφ’ ἧσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ ἀγαπήσασ τοῖσ πεπραγμένοισ ἡσυχίαν σχήσει. (Demosthenes, Speeches, 17:2)

  (데모스테네스, Speeches, 17:2)

• δοκεῖ δέ μοι θεῶν τισ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῖσ γιγνομένοισ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ αἰσχυνόμενοσ τὴν φιλοπραγμοσύνην ταύτην ἐμβαλεῖν Φιλίππῳ. (Demosthenes, Speeches, 52:1)

  (데모스테네스, Speeches, 52:1)

• πολλοὺσ δὲ τῶν πεπονθότων οὐδὲ πάνθ’ ὅσ’ ἠδίκηνται μαρτυρεῖν ἐθέλοντασ ὁρῶ, τὴν βίαν καὶ τὴν φιλοπραγμοσύνην ὁρῶντασ τὴν τούτου καὶ τὴν ἀφορμήν, ἥπερ ἰσχυρὸν ποιεῖ καὶ φοβερὸν τὸν κατάπτυστον τουτονί. (Demosthenes, Speeches 21-30, 182:2)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 182:2)

유사 형태

• φιλοπραγμοσύνης (4)
• φιλοπραγμοσύνην (3)
• φιλοπραγμοσύνῃ (2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.