Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλοπονέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φιλοπονέω φιλοπονήσω

Structure: φιλοπονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: filo/ponos

Sense

  1. to love labour, work hard, be laborious or industrious

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοπονῶ φιλοπονεῖς φιλοπονεῖ
Dual φιλοπονεῖτον φιλοπονεῖτον
Plural φιλοπονοῦμεν φιλοπονεῖτε φιλοπονοῦσιν*
SubjunctiveSingular φιλοπονῶ φιλοπονῇς φιλοπονῇ
Dual φιλοπονῆτον φιλοπονῆτον
Plural φιλοπονῶμεν φιλοπονῆτε φιλοπονῶσιν*
OptativeSingular φιλοπονοῖμι φιλοπονοῖς φιλοπονοῖ
Dual φιλοπονοῖτον φιλοπονοίτην
Plural φιλοπονοῖμεν φιλοπονοῖτε φιλοπονοῖεν
ImperativeSingular φιλοπόνει φιλοπονείτω
Dual φιλοπονεῖτον φιλοπονείτων
Plural φιλοπονεῖτε φιλοπονούντων, φιλοπονείτωσαν
Infinitive φιλοπονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοπονων φιλοπονουντος φιλοπονουσα φιλοπονουσης φιλοπονουν φιλοπονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοπονοῦμαι φιλοπονεῖ, φιλοπονῇ φιλοπονεῖται
Dual φιλοπονεῖσθον φιλοπονεῖσθον
Plural φιλοπονούμεθα φιλοπονεῖσθε φιλοπονοῦνται
SubjunctiveSingular φιλοπονῶμαι φιλοπονῇ φιλοπονῆται
Dual φιλοπονῆσθον φιλοπονῆσθον
Plural φιλοπονώμεθα φιλοπονῆσθε φιλοπονῶνται
OptativeSingular φιλοπονοίμην φιλοπονοῖο φιλοπονοῖτο
Dual φιλοπονοῖσθον φιλοπονοίσθην
Plural φιλοπονοίμεθα φιλοπονοῖσθε φιλοπονοῖντο
ImperativeSingular φιλοπονοῦ φιλοπονείσθω
Dual φιλοπονεῖσθον φιλοπονείσθων
Plural φιλοπονεῖσθε φιλοπονείσθων, φιλοπονείσθωσαν
Infinitive φιλοπονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοπονουμενος φιλοπονουμενου φιλοπονουμενη φιλοπονουμενης φιλοπονουμενον φιλοπονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοπονήσω φιλοπονήσεις φιλοπονήσει
Dual φιλοπονήσετον φιλοπονήσετον
Plural φιλοπονήσομεν φιλοπονήσετε φιλοπονήσουσιν*
OptativeSingular φιλοπονήσοιμι φιλοπονήσοις φιλοπονήσοι
Dual φιλοπονήσοιτον φιλοπονησοίτην
Plural φιλοπονήσοιμεν φιλοπονήσοιτε φιλοπονήσοιεν
Infinitive φιλοπονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοπονησων φιλοπονησοντος φιλοπονησουσα φιλοπονησουσης φιλοπονησον φιλοπονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοπονήσομαι φιλοπονήσει, φιλοπονήσῃ φιλοπονήσεται
Dual φιλοπονήσεσθον φιλοπονήσεσθον
Plural φιλοπονησόμεθα φιλοπονήσεσθε φιλοπονήσονται
OptativeSingular φιλοπονησοίμην φιλοπονήσοιο φιλοπονήσοιτο
Dual φιλοπονήσοισθον φιλοπονησοίσθην
Plural φιλοπονησοίμεθα φιλοπονήσοισθε φιλοπονήσοιντο
Infinitive φιλοπονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοπονησομενος φιλοπονησομενου φιλοπονησομενη φιλοπονησομενης φιλοπονησομενον φιλοπονησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλοπόνουν ἐφιλοπόνεις ἐφιλοπόνειν*
Dual ἐφιλοπονεῖτον ἐφιλοπονείτην
Plural ἐφιλοπονοῦμεν ἐφιλοπονεῖτε ἐφιλοπόνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλοπονούμην ἐφιλοπονοῦ ἐφιλοπονεῖτο
Dual ἐφιλοπονεῖσθον ἐφιλοπονείσθην
Plural ἐφιλοπονούμεθα ἐφιλοπονεῖσθε ἐφιλοπονοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοιγαροῦν ἱππεῖσ μὲν ἀγαθοὶ γίγνονται τινέσ, οἳ ἂν φιλοπονῶσιν αὐτὸ καὶ ἐκμελετῶσι, καὶ παλαῖσαι ἄλλοι ἄλλων ἱκανώτεροι καὶ πυκτεῦσαι καὶ δραμεῖν καὶ τἄλλα ἀγωνίσασθαι, καὶ τοῦ σπόρου μὴ διαμαρτεῖν, καὶ πλέοντεσ μὴ διαφθεῖραι τὴν ναῦν, καὶ τὰ κατὰ μουσικήν τινεσ ἐπίστανται βέλτιον ἑτέρων· (Dio, Chrysostom, Orationes, 3:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION