Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλοποιέομαι

ε-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: φιλοποιέομαι

Structure: φιλοποιέ (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: filopoio/s

Sense

  1. to make one's friend, attach to oneself

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοποίουμαι φιλοποίει, φιλοποίῃ φιλοποίειται
Dual φιλοποίεισθον φιλοποίεισθον
Plural φιλοποιοῦμεθα φιλοποίεισθε φιλοποίουνται
SubjunctiveSingular φιλοποίωμαι φιλοποίῃ φιλοποίηται
Dual φιλοποίησθον φιλοποίησθον
Plural φιλοποιώμεθα φιλοποίησθε φιλοποίωνται
OptativeSingular φιλοποιοίμην φιλοποίοιο φιλοποίοιτο
Dual φιλοποίοισθον φιλοποιοίσθην
Plural φιλοποιοίμεθα φιλοποίοισθε φιλοποίοιντο
ImperativeSingular φιλοποίου φιλοποιεῖσθω
Dual φιλοποίεισθον φιλοποιεῖσθων
Plural φιλοποίεισθε φιλοποιεῖσθων, φιλοποιεῖσθωσαν
Infinitive φιλοποίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλοποιουμενος φιλοποιουμενου φιλοποιουμενη φιλοποιουμενης φιλοποιουμενον φιλοποιουμενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλοποιοῦμην ἐφιλοποίου ἐφιλοποίειτο
Dual ἐφιλοποίεισθον ἐφιλοποιεῖσθην
Plural ἐφιλοποιοῦμεθα ἐφιλοποίεισθε ἐφιλοποίουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δοῖμεν δέ γέ που ἂν καὶ τοῖσ προστάταισ αὐτῆσ, ὅσοι μὴ ποιητικοί, φιλοποιηταὶ δέ, ἄνευ μέτρου λόγον ὑπὲρ αὐτῆσ εἰπεῖν, ὡσ οὐ μόνον ἡδεῖα ἀλλὰ καὶ ὠφελίμη πρὸσ τὰσ πολιτείασ καὶ τὸν βίον τὸν ἀνθρώπινόν ἐστιν· (Plato, Republic, book 10 298:1)

Synonyms

  1. to make one's friend

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION