Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλολογέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φιλολογέω φιλολογήσω

Structure: φιλολογέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to love learning, to study

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλολόγω φιλολόγεις φιλολόγει
Dual φιλολόγειτον φιλολόγειτον
Plural φιλολόγουμεν φιλολόγειτε φιλολόγουσιν*
SubjunctiveSingular φιλολόγω φιλολόγῃς φιλολόγῃ
Dual φιλολόγητον φιλολόγητον
Plural φιλολόγωμεν φιλολόγητε φιλολόγωσιν*
OptativeSingular φιλολόγοιμι φιλολόγοις φιλολόγοι
Dual φιλολόγοιτον φιλολογοίτην
Plural φιλολόγοιμεν φιλολόγοιτε φιλολόγοιεν
ImperativeSingular φιλολο͂γει φιλολογεῖτω
Dual φιλολόγειτον φιλολογεῖτων
Plural φιλολόγειτε φιλολογοῦντων, φιλολογεῖτωσαν
Infinitive φιλολόγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλολογων φιλολογουντος φιλολογουσα φιλολογουσης φιλολογουν φιλολογουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλολόγουμαι φιλολόγει, φιλολόγῃ φιλολόγειται
Dual φιλολόγεισθον φιλολόγεισθον
Plural φιλολογοῦμεθα φιλολόγεισθε φιλολόγουνται
SubjunctiveSingular φιλολόγωμαι φιλολόγῃ φιλολόγηται
Dual φιλολόγησθον φιλολόγησθον
Plural φιλολογώμεθα φιλολόγησθε φιλολόγωνται
OptativeSingular φιλολογοίμην φιλολόγοιο φιλολόγοιτο
Dual φιλολόγοισθον φιλολογοίσθην
Plural φιλολογοίμεθα φιλολόγοισθε φιλολόγοιντο
ImperativeSingular φιλολόγου φιλολογεῖσθω
Dual φιλολόγεισθον φιλολογεῖσθων
Plural φιλολόγεισθε φιλολογεῖσθων, φιλολογεῖσθωσαν
Infinitive φιλολόγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλολογουμενος φιλολογουμενου φιλολογουμενη φιλολογουμενης φιλολογουμενον φιλολογουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλολογήσω φιλολογήσεις φιλολογήσει
Dual φιλολογήσετον φιλολογήσετον
Plural φιλολογήσομεν φιλολογήσετε φιλολογήσουσιν*
OptativeSingular φιλολογήσοιμι φιλολογήσοις φιλολογήσοι
Dual φιλολογήσοιτον φιλολογησοίτην
Plural φιλολογήσοιμεν φιλολογήσοιτε φιλολογήσοιεν
Infinitive φιλολογήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλολογησων φιλολογησοντος φιλολογησουσα φιλολογησουσης φιλολογησον φιλολογησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλολογήσομαι φιλολογήσει, φιλολογήσῃ φιλολογήσεται
Dual φιλολογήσεσθον φιλολογήσεσθον
Plural φιλολογησόμεθα φιλολογήσεσθε φιλολογήσονται
OptativeSingular φιλολογησοίμην φιλολογήσοιο φιλολογήσοιτο
Dual φιλολογήσοισθον φιλολογησοίσθην
Plural φιλολογησοίμεθα φιλολογήσοισθε φιλολογήσοιντο
Infinitive φιλολογήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλολογησομενος φιλολογησομενου φιλολογησομενη φιλολογησομενης φιλολογησομενον φιλολογησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ μὴν ἀλλὰ τοῦτό γε τῶν κακῶν ἐλάχιστόν ἐστι, καὶ δεῖ παρατρέπειν εἰσ ταῦτα τὴν ἀδολεσχίαν ἧττον γάρ ἀηδὲσ ἔσται τὸ λάλον ἐν τῷ φιλολόγῳ πλεονάζον. (Plutarch, De garrulitate, section 231)
  • , καὶ δεῖ παρατρέπειν εἰσ ταῦτα τὴν ἀδολεσχίαν ἧττον γὰρ ἀηδὲσ ἔσται τὸ λάλον ἐν τῷ φιλολόγῳ πλεονάζον. (Plutarch, De garrulitate, section 232)
  • βαβαῖ, ὦ μιαρέ, ὡσ εὖ ἀνηῦρεσ τὴν ἀνάγκην ἀνδρὶ φιλολόγῳ ποιεῖν ὃ ἂν κελεύῃσ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 64:2)
  • "ἀλλὰ τῷ δεομένῳ τὸ οἰκεῖον προσαρμόττων κελεύω φιλολόγῳ μὲν ὑποκατακλίνεσθαι φιλομαθῆ, δυσκόλῳ δὲ πρᾶον ἀδολέσχῳ δὲ πρεσβύτῃ φιλήκοον νεανίσκον, τῷ δ’ ἀλαζόνι τὸν εἴρωνα τῷ δ’ ὀργίλῳ τὸν σιωπηλόν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 29:5)
  • Ἀλλ’ οὐ φιλολογῶ; (Epictetus, Works, book 3, 9:5)

Synonyms

  1. to love learning

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION