Sense

1. pious, righteous, reverent to the gods, (4th C AD) reverent to the Emperor

Examples

• καὶ γὰρ ὅτε εἰς τὴν Περσικὴν ἤγοντο οἱ πατέρες ἡμῶν, οἱ τότε εὐσεβεῖς ἱερεῖς λαβόντες ἀπὸ τοῦ πυρὸς τοῦ θυσιαστηρίου λαθραίως, κατέκρυψαν ἐν κοιλώματι φρέατος τάξιν ἔχοντος ἀνύδρου, ἐν ᾧ κατησφαλίσαντο ὥστε πᾶσιν ἄγνωστον εἶναι τὸν τόπον. (Septuagint, Liber Maccabees II 1:19)
• οἱ δὲ εὐσεβεῖς συνετὰ ἐβουλεύσαντο, καὶ αὕτη ἡ βουλὴ μενεῖ. (Septuagint, Liber Isaiae 32:8)
• καὶ πολύ γε, οἶμαι, πρότερον τοῦ γελᾶν πρὸς ἑαυτὸν ἐξετάσει πότερον εὐσεβεῖς αὐτοὺς χρὴ καλεῖν ἢ τοὐναντίον θεοῖς ἐχθροὺς καὶ κακοδαίμονας, οἵ γε οὕτω ταπεινὸν καὶ ἀγεννὲς τὸ θεῖον ὑπειλήφασιν ὥστε εἶναι ἀνθρώπων ἐνδεὲς καὶ κολακευόμενον ἥδεσθαι καὶ ἀγανακτεῖν ἀμελούμενον. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 1:3)
• οὐ γάρ ποτ ἂν χρηστοί γ ἔδρων οὐδ εὐσεβεῖς τάδ ἄνδρες. (Aristophanes, Lysistrata, Parodos, tetrameters4)
• οὐκ εὐσεβεῖς γε: (Euripides, Ion, episode, iambics 1:10)

Similar forms

• εὐσέβειαν (156)
• εὐσεβείας (125)
• εὐσεβὴς (40)
• εὐσεβὲς (37)
• εὐσεβείᾳ (36)
• εὐσεβῆ (31)
• εὐσεβῶς (28)
• εὐσεβεῖν (27)
• εὐσεβῶν (24)
• εὐσεβεῖς (23)
• εὐσεβοῦς (22)
• εὐσέβεια (20)
• εὐσεβέων (18)
• Εὐσεβίης (17)
• εὐσεβές (14)
• εὐσεβεῖ (13)
• εὐσεβής (12)
• εὐσεβίῃ (7)
• εὐσεβέσι (5)
• εὐσεβέσιν (4)
• εὐσεβέες (4)
• εὐσέβειάν (4)
• εὐσεβίας (4)
• εὐσεβοῦσιν (3)
• εὐσεβέος (3)
• εὐσεβοῖεν (2)
• εὐσεβεῖτε (2)
• εὐσεβοῦσι (2)
• εὐσεβέεσσι (2)
• εὐσεβήσειν (1)
• Εὑσέβιος (1)
• Εὐσεβίη (1)
• εὐσεβοῦμεν (1)
• εὐσέβειά (1)
• εὐσεβειῶν (1)
• Εὐσεβεῶνος (1)
• εὐσεβίαν (1)
• ευσεβιυς (1)
• εὐσέβησαν (1)
• Εὐσέβιον (1)
• εὐσεβοῦντα (1)
• εὐσεβίᾳ (1)
• Εὐσέβιος (1)
• εὐσεβείης (1)
• εὐσέβουν (1)
• εὐσεβέοντι (1)
• εὐσεβέως (1)
• Εὐσεβίῳ? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary