Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐοδέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: εὐοδέω εὐοδήσω

Structure: εὐοδέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: eu)/odos

Sense

  1. to have a free course or passage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐόδω εὐόδεις εὐόδει
Dual εὐόδειτον εὐόδειτον
Plural εὐόδουμεν εὐόδειτε εὐόδουσιν*
SubjunctiveSingular εὐόδω εὐόδῃς εὐόδῃ
Dual εὐόδητον εὐόδητον
Plural εὐόδωμεν εὐόδητε εὐόδωσιν*
OptativeSingular εὐόδοιμι εὐόδοις εὐόδοι
Dual εὐόδοιτον εὐοδοίτην
Plural εὐόδοιμεν εὐόδοιτε εὐόδοιεν
ImperativeSingular εὐο͂δει εὐοδεῖτω
Dual εὐόδειτον εὐοδεῖτων
Plural εὐόδειτε εὐοδοῦντων, εὐοδεῖτωσαν
Infinitive εὐόδειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐοδων εὐοδουντος εὐοδουσα εὐοδουσης εὐοδουν εὐοδουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐόδουμαι εὐόδει, εὐόδῃ εὐόδειται
Dual εὐόδεισθον εὐόδεισθον
Plural εὐοδοῦμεθα εὐόδεισθε εὐόδουνται
SubjunctiveSingular εὐόδωμαι εὐόδῃ εὐόδηται
Dual εὐόδησθον εὐόδησθον
Plural εὐοδώμεθα εὐόδησθε εὐόδωνται
OptativeSingular εὐοδοίμην εὐόδοιο εὐόδοιτο
Dual εὐόδοισθον εὐοδοίσθην
Plural εὐοδοίμεθα εὐόδοισθε εὐόδοιντο
ImperativeSingular εὐόδου εὐοδεῖσθω
Dual εὐόδεισθον εὐοδεῖσθων
Plural εὐόδεισθε εὐοδεῖσθων, εὐοδεῖσθωσαν
Infinitive εὐόδεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐοδουμενος εὐοδουμενου εὐοδουμενη εὐοδουμενης εὐοδουμενον εὐοδουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐοδήσω εὐοδήσεις εὐοδήσει
Dual εὐοδήσετον εὐοδήσετον
Plural εὐοδήσομεν εὐοδήσετε εὐοδήσουσιν*
OptativeSingular εὐοδήσοιμι εὐοδήσοις εὐοδήσοι
Dual εὐοδήσοιτον εὐοδησοίτην
Plural εὐοδήσοιμεν εὐοδήσοιτε εὐοδήσοιεν
Infinitive εὐοδήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐοδησων εὐοδησοντος εὐοδησουσα εὐοδησουσης εὐοδησον εὐοδησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐοδήσομαι εὐοδήσει, εὐοδήσῃ εὐοδήσεται
Dual εὐοδήσεσθον εὐοδήσεσθον
Plural εὐοδησόμεθα εὐοδήσεσθε εὐοδήσονται
OptativeSingular εὐοδησοίμην εὐοδήσοιο εὐοδήσοιτο
Dual εὐοδήσοισθον εὐοδησοίσθην
Plural εὐοδησοίμεθα εὐοδήσοισθε εὐοδήσοιντο
Infinitive εὐοδήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐοδησομενος εὐοδησομενου εὐοδησομενη εὐοδησομενης εὐοδησομενον εὐοδησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐο͂δουν ηὐο͂δεις ηὐο͂δειν*
Dual ηὐόδειτον ηὐοδεῖτην
Plural ηὐόδουμεν ηὐόδειτε ηὐο͂δουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐοδοῦμην ηὐόδου ηὐόδειτο
Dual ηὐόδεισθον ηὐοδεῖσθην
Plural ηὐοδοῦμεθα ηὐόδεισθε ηὐόδουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION