Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐκληρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: εὐκληρέω εὐκληρήσω

Structure: εὐκληρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from eu)/klhros

Sense

  1. to have a good lot

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐκλήρω εὐκλήρεις εὐκλήρει
Dual εὐκλήρειτον εὐκλήρειτον
Plural εὐκλήρουμεν εὐκλήρειτε εὐκλήρουσιν*
SubjunctiveSingular εὐκλήρω εὐκλήρῃς εὐκλήρῃ
Dual εὐκλήρητον εὐκλήρητον
Plural εὐκλήρωμεν εὐκλήρητε εὐκλήρωσιν*
OptativeSingular εὐκλήροιμι εὐκλήροις εὐκλήροι
Dual εὐκλήροιτον εὐκληροίτην
Plural εὐκλήροιμεν εὐκλήροιτε εὐκλήροιεν
ImperativeSingular εὐκλῆρει εὐκληρεῖτω
Dual εὐκλήρειτον εὐκληρεῖτων
Plural εὐκλήρειτε εὐκληροῦντων, εὐκληρεῖτωσαν
Infinitive εὐκλήρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐκληρων εὐκληρουντος εὐκληρουσα εὐκληρουσης εὐκληρουν εὐκληρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐκλήρουμαι εὐκλήρει, εὐκλήρῃ εὐκλήρειται
Dual εὐκλήρεισθον εὐκλήρεισθον
Plural εὐκληροῦμεθα εὐκλήρεισθε εὐκλήρουνται
SubjunctiveSingular εὐκλήρωμαι εὐκλήρῃ εὐκλήρηται
Dual εὐκλήρησθον εὐκλήρησθον
Plural εὐκληρώμεθα εὐκλήρησθε εὐκλήρωνται
OptativeSingular εὐκληροίμην εὐκλήροιο εὐκλήροιτο
Dual εὐκλήροισθον εὐκληροίσθην
Plural εὐκληροίμεθα εὐκλήροισθε εὐκλήροιντο
ImperativeSingular εὐκλήρου εὐκληρεῖσθω
Dual εὐκλήρεισθον εὐκληρεῖσθων
Plural εὐκλήρεισθε εὐκληρεῖσθων, εὐκληρεῖσθωσαν
Infinitive εὐκλήρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐκληρουμενος εὐκληρουμενου εὐκληρουμενη εὐκληρουμενης εὐκληρουμενον εὐκληρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐκληρήσω εὐκληρήσεις εὐκληρήσει
Dual εὐκληρήσετον εὐκληρήσετον
Plural εὐκληρήσομεν εὐκληρήσετε εὐκληρήσουσιν*
OptativeSingular εὐκληρήσοιμι εὐκληρήσοις εὐκληρήσοι
Dual εὐκληρήσοιτον εὐκληρησοίτην
Plural εὐκληρήσοιμεν εὐκληρήσοιτε εὐκληρήσοιεν
Infinitive εὐκληρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐκληρησων εὐκληρησοντος εὐκληρησουσα εὐκληρησουσης εὐκληρησον εὐκληρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐκληρήσομαι εὐκληρήσει, εὐκληρήσῃ εὐκληρήσεται
Dual εὐκληρήσεσθον εὐκληρήσεσθον
Plural εὐκληρησόμεθα εὐκληρήσεσθε εὐκληρήσονται
OptativeSingular εὐκληρησοίμην εὐκληρήσοιο εὐκληρήσοιτο
Dual εὐκληρήσοισθον εὐκληρησοίσθην
Plural εὐκληρησοίμεθα εὐκληρήσοισθε εὐκληρήσοιντο
Infinitive εὐκληρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐκληρησομενος εὐκληρησομενου εὐκληρησομενη εὐκληρησομενης εὐκληρησομενον εὐκληρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐκλῆρουν ηὐκλῆρεις ηὐκλῆρειν*
Dual ηὐκλήρειτον ηὐκληρεῖτην
Plural ηὐκλήρουμεν ηὐκλήρειτε ηὐκλῆρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐκληροῦμην ηὐκλήρου ηὐκλήρειτο
Dual ηὐκλήρεισθον ηὐκληρεῖσθην
Plural ηὐκληροῦμεθα ηὐκλήρεισθε ηὐκλήρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • φασὶ δὲ καὶ οἱ ποιηταὶ περὶ τῶν ἡρώων ὡσ ἄρα οἷσ μὲν αὐτῶν ἀνέμιξε τὸν βίον ὁ θεὸσ, ἀγαθῶν καὶ κακῶν μοῖραν ἐναλλάξασ, τούτοισ μὲν εὐκλήροισ ἀπέδωκεν εἶναι, οἷσ δ’ ἂν τὴν τῶν κακῶν καθάπαξ δῷ, τελέωσ ἀπέκναισεν. (Aristides, Aelius, Orationes, 12:15)

Synonyms

  1. to have a good lot

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION