Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐδοξέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐδοξέω εὐδοξήσω

Structure: εὐδοξέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from eu)/docos

Sense

  1. to be in good repute, to be honoured, famous

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδόξω εὐδόξεις εὐδόξει
Dual εὐδόξειτον εὐδόξειτον
Plural εὐδόξουμεν εὐδόξειτε εὐδόξουσιν*
SubjunctiveSingular εὐδόξω εὐδόξῃς εὐδόξῃ
Dual εὐδόξητον εὐδόξητον
Plural εὐδόξωμεν εὐδόξητε εὐδόξωσιν*
OptativeSingular εὐδόξοιμι εὐδόξοις εὐδόξοι
Dual εὐδόξοιτον εὐδοξοίτην
Plural εὐδόξοιμεν εὐδόξοιτε εὐδόξοιεν
ImperativeSingular εὐδο͂ξει εὐδοξεῖτω
Dual εὐδόξειτον εὐδοξεῖτων
Plural εὐδόξειτε εὐδοξοῦντων, εὐδοξεῖτωσαν
Infinitive εὐδόξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοξων εὐδοξουντος εὐδοξουσα εὐδοξουσης εὐδοξουν εὐδοξουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδόξουμαι εὐδόξει, εὐδόξῃ εὐδόξειται
Dual εὐδόξεισθον εὐδόξεισθον
Plural εὐδοξοῦμεθα εὐδόξεισθε εὐδόξουνται
SubjunctiveSingular εὐδόξωμαι εὐδόξῃ εὐδόξηται
Dual εὐδόξησθον εὐδόξησθον
Plural εὐδοξώμεθα εὐδόξησθε εὐδόξωνται
OptativeSingular εὐδοξοίμην εὐδόξοιο εὐδόξοιτο
Dual εὐδόξοισθον εὐδοξοίσθην
Plural εὐδοξοίμεθα εὐδόξοισθε εὐδόξοιντο
ImperativeSingular εὐδόξου εὐδοξεῖσθω
Dual εὐδόξεισθον εὐδοξεῖσθων
Plural εὐδόξεισθε εὐδοξεῖσθων, εὐδοξεῖσθωσαν
Infinitive εὐδόξεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοξουμενος εὐδοξουμενου εὐδοξουμενη εὐδοξουμενης εὐδοξουμενον εὐδοξουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοξήσω εὐδοξήσεις εὐδοξήσει
Dual εὐδοξήσετον εὐδοξήσετον
Plural εὐδοξήσομεν εὐδοξήσετε εὐδοξήσουσιν*
OptativeSingular εὐδοξήσοιμι εὐδοξήσοις εὐδοξήσοι
Dual εὐδοξήσοιτον εὐδοξησοίτην
Plural εὐδοξήσοιμεν εὐδοξήσοιτε εὐδοξήσοιεν
Infinitive εὐδοξήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοξησων εὐδοξησοντος εὐδοξησουσα εὐδοξησουσης εὐδοξησον εὐδοξησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοξήσομαι εὐδοξήσει, εὐδοξήσῃ εὐδοξήσεται
Dual εὐδοξήσεσθον εὐδοξήσεσθον
Plural εὐδοξησόμεθα εὐδοξήσεσθε εὐδοξήσονται
OptativeSingular εὐδοξησοίμην εὐδοξήσοιο εὐδοξήσοιτο
Dual εὐδοξήσοισθον εὐδοξησοίσθην
Plural εὐδοξησοίμεθα εὐδοξήσοισθε εὐδοξήσοιντο
Infinitive εὐδοξήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοξησομενος εὐδοξησομενου εὐδοξησομενη εὐδοξησομενης εὐδοξησομενον εὐδοξησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐδο͂ξουν ηὐδο͂ξεις ηὐδο͂ξειν*
Dual ηὐδόξειτον ηὐδοξεῖτην
Plural ηὐδόξουμεν ηὐδόξειτε ηὐδο͂ξουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐδοξοῦμην ηὐδόξου ηὐδόξειτο
Dual ηὐδόξεισθον ηὐδοξεῖσθην
Plural ηὐδοξοῦμεθα ηὐδόξεισθε ηὐδόξουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "εἴ γε μὲν τὸ εὐδοξεῖν ἡδύ, τὸ ἀδοξεῖν δήπου λυπηρόν· (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 193)
  • εἰ γάρ τισ ἔροιτο Φίλιππον, εἰπέ μοι, πότερ’ ἂν βούλοιο τούτουσ τοὺσ στρατιώτασ οὓσ Διοπείθησ νῦν ἔχει, τοὺσ ὁποιουστινασοῦν οὐδὲν γὰρ ἀντιλέγω εὐθενεῖν καὶ παρ’ Ἀθηναίοισ εὐδοξεῖν καὶ πλείουσ γίγνεσθαι τῆσ πόλεωσ συναγωνιζομένησ, ἢ διαβαλλόντων τινῶν καὶ κατηγορούντων διασπασθῆναι καὶ διαφθαρῆναι; (Demosthenes, Speeches, 24:1)
  • φυλάττου, ἔφη, ὦ Γλαύκων, ὅπωσ μὴ τοῦ εὐδοξεῖν ἐπιθυμῶν εἰσ τοὐναντίον ἔλθῃσ. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 6 17:1)
  • πότερον οὖν ὁ μηδὲν προθυμηθεὶσ ἐργάσασθαι ἀγαθὸν δίκαιόσ ἐστιν εὐδοξεῖν, ἢ ὁ μηδὲν ὧν ἦν δυνατὸσ ἐλλιπών; (Aeschines, Speeches, , section 1184)
  • εἰ δὲ δόξα τοῖσ φιλοτίμοισ περισπούδαστον, πολλάκισ ἂν εὐδοξεῖν εἰή τῶν φίλων ἐπαινουμένων. (Dio, Chrysostom, Orationes, 126:1)

Synonyms

  1. to be in good repute

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION