Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐποχή

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐποχή ἐποχῆς

Structure: ἐποχ (Stem) + η (Ending)

Etym.: e)pe/xw

Sense

  1. check, cessation, retention

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ὁ δ’ Ἀρκεσίλαοσ τοσοῦτον ἀπέδει τοῦ καινοτομίασ τινὰ δόξαν ἀγαπᾶν καὶ ὑποποιεῖσθαί τι τῶν παλαιῶν, ὥστ’ ἐγκαλεῖν τοὺσ τότε σοφιστάσ, ὅτι προστρίβεται Σωκράτει καὶ Πλάτωνι καὶ Παρμενίδῃ καὶ Ἡρακλείτῳ τὰ περὶ τῆσ ἐποχῆσ δόγματα καὶ τῆσ ἀκαταληψίασ, οὐδὲν δεομένοισ, ἀλλ’ οἱο͂ν ἀναγωγὴν καὶ βεβαίωσιν αὐτῶν εἰσ ἄνδρασ ἐνδόξουσ ποιούμενοσ. (Plutarch, Adversus Colotem, section 263)
  • "τὴν δὲ περὶ πάντων ἐποχὴν οὐδ’ οἱ πολλὰ πραγματευσάμενοι καὶ κατατείναντεσ εἰσ τοῦτο συγγράμματα καὶ λόγουσ ἐκίνησαν· (Plutarch, Adversus Colotem, section 265)
  • "ἡ γὰρ πρᾶξισ δυεῖν δεῖται, φαντασίασ τοῦ οἰκείου καὶ πρὸσ τὸ φανὲν οἰκεῖον ὁρμῆσ, ὧν οὐδέτερον τῇ ἐποχῇ μάχεται · (Plutarch, Adversus Colotem, section 2613)
  • "οὐ μῦθοσ οὖν οὐδὲ θήρα μειρακίων λαμυρῶν καὶ προπετῶν ὁ περὶ τῆσ ἐποχῆσ λόγοσ ἐστίν, ὡσ οἰέται Κωλώτησ, ἀλλ’ ἕξισ ἀνδρῶν καὶ διάθεσισ φυλάττουσα τὸ ἀδιάπτωτον καὶ μὴ προϊεμένη ταῖσ διαβεβλημέναισ οὕτω καὶ δυστατούσαισ αἰσθήσεσι τὴν κρίσιν μηδὲ συνεξαπατωμένη τούτοισ, οἳ τὰ φαινόμενα τῶν ἀδήλων πίστιν ἔχειν φάσκουσιν, ἀπιστίαν τοσαύτην καὶ ἀσάφειαν ἐν τοῖσ φαινομένοισ ὁρῶντεσ. (Plutarch, Adversus Colotem, section 291)
  • αὐτῷ δ’ ἔργον μὲν ἦν τὸ τοὺσ φιλοσόφουσ συντελεῖν διαλόγουσ καὶ μεταφράζειν, καὶ τῶν διαλεκτικῶν ἢ φυσικῶν ὀνομάτων ἕκαστον εἰσ Ῥωμαϊκὴν μεταβάλλειν διάλεκτον ἐκεῖνοσ γάρ ἐστιν, ὥσ φασιν, ὁ καὶ τὴν φαντασίαν καὶ τὴν συγκατάθεσιν καὶ τὴν ἐποχὴν καὶ τὴν κατάληψιν, ἔτι δὲ τὸ ἄτομον, τὸ ἀμερέσ, τὸ κενὸν, ἄλλα τε πολλὰ τῶν τοιούτων ἐξονομάσασ πρῶτοσ ἢ μάλιστα Ῥωμαίοισ, τὰ μὲν μεταφοραῖσ, τὰ δ’ οἰκειότησιν ἄλλαισ γνώριμα καὶ προσήγορα μηχανησάμενοσ. (Plutarch, Cicero, chapter 40 2:1)
  • ἐν ὀρέξει καὶ ἐκκλίσει, ἵν’ ἀναπότευκτοσ ᾖσ καὶ ἀπερίπτωτοσ, ἐν ὁρμαῖσ καὶ ἀφορμαῖσ, ἵν’ ἀναμάρτητοσ, ἐν προσθέσει καὶ ἐποχῇ, ἵν’ ἀνεξαπάτητοσ. (Epictetus, Works, book 1, 11:3)
  • ὅθεν περὶ τἀληθοῦσ ἡ ἐποχή. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 24:4)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION