Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπίπολος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπίπολος ἐπίπολον

Structure: ἐπιπολ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pole/w

Sense

  1. a companion

Examples

  • μᾶλλον δὲ ὁ Θουκυδίδησ αὐτὸσ ὀλίγα τῷ τοιούτῳ εἴδει τοῦ λόγου χρησάμενοσ σκέψαι ὅπωσ εὐθὺσ ἀφίσταται ἢ μηχάνημα ἑρμηνεύσασ ἢ πολιορκίασ σχῆμα δηλώσασ, ἀναγκαῖον καὶ χρειῶδεσ ὄν, ἢ Ἐπιπολῶν σχῆμα ἢ Συρακουσίων λιμένα· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 57 1:2)
  • ὡσ Συρακόσιοι τῶν Ἐπιπολῶν κρατήσαντεσ ἠνάγκασαν τοὺσ Ἀθηναίουσ εἰσ μίαν ἐλθεῖν παρεμβολὴν τὴν πρὸσ τῷ Ὀλυμπίῳ. (Diodorus Siculus, Library, book xiii, 9)

Synonyms

  1. a companion

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION