- τὴν τραγῳδίαν δέ γε ἀπὸ τοῦ σχήματος πρώτου καταμάθωμεν οἱά ἐστίν, ὡς εἰδεχθὲς ἅμα καὶ φοβερὸν θέαμα εἰς μῆκος ἄρρυθμον ἠσκημένος ἄνθρωπος, ἐμβάταις ὑψηλοῖς ἐποχούμενος, πρόσωπον ὑπὲρ κεφαλῆς ἀνατεινόμενον ἐπικείμενος καὶ στόμα κεχηνὸς πάμμεγα ὡς καταπιόμενος τοὺς θεατάς. (Lucian, De saltatione, (no name) 27:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 27:1)
- ἤδη δὲ πέρας ἔχοντος τοῦ δράματος ἀποδυσάμενος ἕκαστος αὐτῶν τὴν χρυσόπαστον ἐκείνην ἐσθῆτα καὶ τὸ προσωπεῖον ἀποθέμενος καὶ καταβὰς ἀπὸ τῶν ἐμβατῶν πένης καὶ ταπεινὸς περίεισιν, οὐκέτ Ἀγαμέμνων ὁ Ἀτρέως οὐδὲ Κρέων ὁ Μενοικέως, ἀλλὰ Πῶλος Χαρικλέους Σουνιεὺς ὀνομαζόμενος ἢ Σάτυρος Θεογείτονος Μαραθώνιος. (Lucian, Necyomantia, (no name) 16:9)
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 16:9)
- χρυσόπαστον, ἢν δέ, οἱᾶ πολλὰ γίνεται, κενεμβατήσας τις αὐτῶν ἐν μέσῃ τῇ σκηνῇ καταπέσῃ, γέλωτα δηλαδὴ παρέχει τοῖς θεαταῖς τοῦ προσωπείου μὲν συντριβέντος αὐτῷ διαδήματι, ᾑμαγμένης δὲ τῆς ἀληθοῦς κεφαλῆς τοῦ ὑποκριτοῦ καὶ τῶν σκελῶν ἐπὶ πολὺ γυμνουμένων, ὡς τῆς τε ἐσθῆτος τὰ ἔνδοθεν φαίνεσθαι ῥάκια δύστηνα ὄντα καὶ τῶν ἐμβατῶν τὴν ὑπόδεσιν ἀμορφοτάτην καὶ οὐχὶ κατὰ λόγον τοῦ ποδός. (Lucian, Gallus, (no name) 26:5)
(루키아노스, Gallus, (no name) 26:5)
- μᾶλλον δὲ τραγικὸν ὑποκριτὴν ἐννόησον θατέρῳ μὲν τοῖν ποδοῖν ἐφ᾿ ὑψηλοῦ βεβηκότα, οἱοί῀ εἰσι τραγικοὶ ἐμβάται, ὁ δ᾿ ἕτερος ἀνυπόδητος ἔστω. (Lucian, Saturnalia, letter 1 1:6)
(루키아노스, Saturnalia, letter 1 1:6)
- τραγῳδῷ τὸν ἕτερον μὲν πόδα ἐπ᾿ ἐμβάτου ὑψηλοῦ βεβηκότι, θάτερον δὲ σανδάλῳ ὑποδεδεμένῳ. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 22 1:1)
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 22 1:1)
- "ἦν γὰρ κατὰ μὲν τὸ σχῆμα τῆς ἐργασίας σχεδὸν ἐμβάτης πίλημα λαμβάνων τῆς πολυτελεστάτης πορφύρας : (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:30)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:30)
