뜻

1. a breathing out, expiring

예문

• εἰ δ ὅτι καθ ἓν καὶ ταὐτὸ ζῷον ἓν ὄργανον ἐναντίαις φοραῖς ὑλῶν ὑπηρετεῖ, τοῦτό σοι βούλεται δηλοῦν τὸ ἅμα καὶ τοῦτό σε ταράττει, τήν τ εἰσπνοὴν ἰδὲ καὶ τὴν ἐκπνοήν. (Galen, On the Natural Faculties., G, section 1359)

  (갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1359)

• Ἀναξίμανδρος τὸν μὲν ἣλιον ἴσον τῇ γῇ εἶναι, τὸν δὲ κύκλον, ἀφ οὗ τὴν ἐκπνοὴν ἔχει καὶ ὑφ οὗ φέρεται, ἑπτακαιεικοσαπλασίονα τῆς γῆς. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 2, 1)

  (위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 2, 1)

• ὅμοιον γὰρ εἶναι ἁρματείῳ τροχῷ κοίλην ἔχοντι τὴν ἁψῖδα καὶ πλήρη πυρός, ἔχοντι μίαν ἐκπνοήν. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 2, 1:1)

  (위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 2, 1:1)

• τὴν δὲ νῦν κατέχουσαν φερομένου τοῦ αἵματος ὡς πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν καὶ τὸ ἀερῶδες διὰ τῶν ῥινῶν ταῖς ἑαυτοῦ ἐπιρροίαις ἀναθλίβοντος κατὰ τὴν ἐκχώρησιν αὐτοῦ γίνεσθαι τὴν ἐκπνοήν: (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 4, 3:2)

  (위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 4, 3:2)

• πίμπραται γὰρ ἡ κεφαλὴ αὐτίκα καὶ δριμὺ ἄλγος αἱρέει· τὰ δὲ διὰ τοῦ στόματος ἄγοντα φλέγμα, σίνηπι, κόκκος ὁ τῆς κνίδης, πέπερι, σταφὶς ἀγρίη· τάδε ξὺν ἀλλήλοισι, καὶ ἰδίῃ· ἐπεὶ δὲ καὶ τῷ μασήσασθαι μὲν αὐτὰ καὶ τὸ πτύειν ξυνεχές ἐστι· καὶ ὕδατι ἢ μελικρήτῳ μίξαντα διδόναι, κλύζειν τε τὸ στόμα καὶ ἐς τὰ παρίσθμια παρώσαντα ἀνατάσι τοῦ αὐχένος, τῷ τῆς ἐκπνοῆς πνεύματι κλύζειν · ἐπὴν δὲ, ἐς ὅσον θέλῃς, τὸ φλέγμα ἀγάγῃς, λούειν καὶ καταιονεῖν τὴν κεφαλὴν κάρτα πολλῷ θερμῷ ὕδατι ἐς διαπνοήν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 35)

  (아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 35)

• εἰ δ, ὥσπερ Ἀθηνόδωρός φησιν, εἰσπνοῇ τε καὶ ἐκπνοῇ τὸ συμβαῖνον περὶ τὰς πλημμυρίδας καὶ περὶ τὰς ἀμπώτεις ἐοίκεν, εἶναι ἄν τινα τῶν ῥεόντων ὑδάτων, ἃ κατ ἄλλους μὲν πόρους ἔχει τὴν ἔκρυσιν κατὰ φύσιν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν, ὧν δὴ τὰ στόματα πηγὰς καὶ κρήνας καλοῦμεν, κατ ἄλλους δὲ πόρους συνέλκεται πρὸς τὸ τῆς θαλάττης βάθος: (Strabo, Geography, book 3, chapter 5 14:15)

  (스트라본, 지리학, book 3, chapter 5 14:15)

• καὶ συνεξαίροντα μὲν ἐκείνην ὥστε πλημμυρεῖν, ὅταν οἱο῀ν ἡ ἐκπνοὴ γίνηται, τὸ οἰκεῖον ἀπολείπει ῥεῖθρον, πάλιν δ ἀναχωρεῖ πρὸς τὸ οἰκεῖον ῥεῖθρον, ὅταν κἀκείνη λάβῃ τὴν ἀναχώρησιν. (Strabo, Geography, book 3, chapter 5 14:16)

  (스트라본, 지리학, book 3, chapter 5 14:16)

유사 형태

• ἐκπνέων (6)
• ἐκπνεῦσαι (5)
• ἐκπνοήν (3)
• ἐκπνοῆς (3)
• ἐκπνέουσι (3)
• ἐκπνοὴν (3)
• ἐκπνεῖ (2)
• ἐκπνεύσας (2)
• ἔκπνοος (1)
• ἐκπνοὰς (1)
• ἐκπνεύσω (1)
• ἐκπνοὴ (1)
• ἐκπνέωσι (1)
• ἔκπνους (1)
• ἐκπνεῖν (1)
• ἐκπνοῇ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.