Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκλανθάνω?

Non-contract Verb; Transliteration: eklanthanō

Principal Part: ἐκλανθάνω ἐξέλαθον ἐκλέλησμαι

Structure: ἐκ (Prefix) + λανθάν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to escape notice utterly: - , to forget utterly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλανθάνω ἐκλανθάνεις ἐκλανθάνει
Dual ἐκλανθάνετον ἐκλανθάνετον
Plural ἐκλανθάνομεν ἐκλανθάνετε ἐκλανθάνουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐκλανθάνω ἐκλανθάνῃς ἐκλανθάνῃ
Dual ἐκλανθάνητον ἐκλανθάνητον
Plural ἐκλανθάνωμεν ἐκλανθάνητε ἐκλανθάνωσι(ν)
OptativeSingular ἐκλανθάνοιμι ἐκλανθάνοις ἐκλανθάνοι
Dual ἐκλανθάνοιτον ἐκλανθανοίτην
Plural ἐκλανθάνοιμεν ἐκλανθάνοιτε ἐκλανθάνοιεν
ImperativeSingular ἐκλάνθανε ἐκλανθανέτω
Dual ἐκλανθάνετον ἐκλανθανέτων
Plural ἐκλανθάνετε ἐκλανθανόντων, ἐκλανθανέτωσαν
Infinitive ἐκλανθάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκλανθανων ἐκλανθανοντος ἐκλανθανουσα ἐκλανθανουσης ἐκλανθανον ἐκλανθανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλανθάνομαι ἐκλανθάνει, ἐκλανθάνῃ ἐκλανθάνεται
Dual ἐκλανθάνεσθον ἐκλανθάνεσθον
Plural ἐκλανθανόμεθα ἐκλανθάνεσθε ἐκλανθάνονται
SubjunctiveSingular ἐκλανθάνωμαι ἐκλανθάνῃ ἐκλανθάνηται
Dual ἐκλανθάνησθον ἐκλανθάνησθον
Plural ἐκλανθανώμεθα ἐκλανθάνησθε ἐκλανθάνωνται
OptativeSingular ἐκλανθανοίμην ἐκλανθάνοιο ἐκλανθάνοιτο
Dual ἐκλανθάνοισθον ἐκλανθανοίσθην
Plural ἐκλανθανοίμεθα ἐκλανθάνοισθε ἐκλανθάνοιντο
ImperativeSingular ἐκλανθάνου ἐκλανθανέσθω
Dual ἐκλανθάνεσθον ἐκλανθανέσθων
Plural ἐκλανθάνεσθε ἐκλανθανέσθων, ἐκλανθανέσθωσαν
Infinitive ἐκλανθάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκλανθανομενος ἐκλανθανομενου ἐκλανθανομενη ἐκλανθανομενης ἐκλανθανομενον ἐκλανθανομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξελάνθανον ἐξελάνθανες ἐξελάνθανε(ν)
Dual ἐξελανθάνετον ἐξελανθανέτην
Plural ἐξελανθάνομεν ἐξελανθάνετε ἐξελάνθανον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξελανθανόμην ἐξελανθάνου ἐξελανθάνετο
Dual ἐξελανθάνεσθον ἐξελανθανέσθην
Plural ἐξελανθανόμεθα ἐξελανθάνεσθε ἐξελανθάνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξέλαθον ἐξέλαθες ἐξέλαθε(ν)
Dual ἐξελάθετον ἐξελαθέτην
Plural ἐξελάθομεν ἐξελάθετε ἐξέλαθον
ImperativeSingular ἐκλάθε ἐκλαθέτω
Dual ἐκλάθετον ἐκλαθέτων
Plural ἐκλάθετε ἐκλαθόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κᾆθ ὧδ ἐπαινῶν πολλὰ τοῦδ ἐκλανθάνει, ὁθούνεκ εἴ τις γῆ θεοὺς ἐπίσταται τιμαῖς σεβίζειν, ἥδε τοῦθ ὑπερφέρει: (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 6:20)

Synonyms

  1. to escape notice utterly

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION