Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξορκίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐξορκίζω ἐξορκιῶ

Structure: ἐξ (Prefix) + ὁρκίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = e)corko/w

Sense

  1. to adjure

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξορκίζω ἐξορκίζεις ἐξορκίζει
Dual ἐξορκίζετον ἐξορκίζετον
Plural ἐξορκίζομεν ἐξορκίζετε ἐξορκίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐξορκίζω ἐξορκίζῃς ἐξορκίζῃ
Dual ἐξορκίζητον ἐξορκίζητον
Plural ἐξορκίζωμεν ἐξορκίζητε ἐξορκίζωσιν*
OptativeSingular ἐξορκίζοιμι ἐξορκίζοις ἐξορκίζοι
Dual ἐξορκίζοιτον ἐξορκιζοίτην
Plural ἐξορκίζοιμεν ἐξορκίζοιτε ἐξορκίζοιεν
ImperativeSingular ἐξόρκιζε ἐξορκιζέτω
Dual ἐξορκίζετον ἐξορκιζέτων
Plural ἐξορκίζετε ἐξορκιζόντων, ἐξορκιζέτωσαν
Infinitive ἐξορκίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξορκιζων ἐξορκιζοντος ἐξορκιζουσα ἐξορκιζουσης ἐξορκιζον ἐξορκιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξορκίζομαι ἐξορκίζει, ἐξορκίζῃ ἐξορκίζεται
Dual ἐξορκίζεσθον ἐξορκίζεσθον
Plural ἐξορκιζόμεθα ἐξορκίζεσθε ἐξορκίζονται
SubjunctiveSingular ἐξορκίζωμαι ἐξορκίζῃ ἐξορκίζηται
Dual ἐξορκίζησθον ἐξορκίζησθον
Plural ἐξορκιζώμεθα ἐξορκίζησθε ἐξορκίζωνται
OptativeSingular ἐξορκιζοίμην ἐξορκίζοιο ἐξορκίζοιτο
Dual ἐξορκίζοισθον ἐξορκιζοίσθην
Plural ἐξορκιζοίμεθα ἐξορκίζοισθε ἐξορκίζοιντο
ImperativeSingular ἐξορκίζου ἐξορκιζέσθω
Dual ἐξορκίζεσθον ἐξορκιζέσθων
Plural ἐξορκίζεσθε ἐξορκιζέσθων, ἐξορκιζέσθωσαν
Infinitive ἐξορκίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξορκιζομενος ἐξορκιζομενου ἐξορκιζομενη ἐξορκιζομενης ἐξορκιζομενον ἐξορκιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξορκίω ἐξορκίεις ἐξορκίει
Dual ἐξορκίειτον ἐξορκίειτον
Plural ἐξορκίουμεν ἐξορκίειτε ἐξορκίουσιν*
OptativeSingular ἐξορκίοιμι ἐξορκίοις ἐξορκίοι
Dual ἐξορκίοιτον ἐξορκιοίτην
Plural ἐξορκίοιμεν ἐξορκίοιτε ἐξορκίοιεν
Infinitive ἐξορκίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξορκιων ἐξορκιουντος ἐξορκιουσα ἐξορκιουσης ἐξορκιουν ἐξορκιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξορκίουμαι ἐξορκίει, ἐξορκίῃ ἐξορκίειται
Dual ἐξορκίεισθον ἐξορκίεισθον
Plural ἐξορκιοῦμεθα ἐξορκίεισθε ἐξορκίουνται
OptativeSingular ἐξορκιοίμην ἐξορκίοιο ἐξορκίοιτο
Dual ἐξορκίοισθον ἐξορκιοίσθην
Plural ἐξορκιοίμεθα ἐξορκίοισθε ἐξορκίοιντο
Infinitive ἐξορκίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξορκιουμενος ἐξορκιουμενου ἐξορκιουμενη ἐξορκιουμενης ἐξορκιουμενον ἐξορκιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ὁ ἀρχιερεὺσ εἶπεν αὐτῷ Ἐξορκίζω σε κατὰ τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντοσ ἵνα ἡμῖν εἴπῃσ εἰ σὺ εἶ ὁ χριστὸσ ὁ υἱὸσ τοῦ θεοῦ. (, chapter 26 68:1)

Synonyms

  1. to adjure

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION