Sense

1. a complete change, alteration

Examples

• οὐδὲ γὰρ ἔστιν οὐδεὶσ ἁπλῶσ τόποσ, ὃσ οὐχὶ διαπεποίκιλται ταῖσ τε ἐξαλλαγαῖσ καὶ τοῖσ σχηματισμοῖσ, ὡσ ἅπαντεσ ἴσασι, καί μοι δοκεῖ ταῦτα μὴ λόγων δεῖσθαι γνώριμα καὶ τοῖσ φαυλοτάτοισ ὄντα. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 50 5:2)

Similar forms

• ἐξαλλαγῆς (9)
• ἐξαλλάττειν (7)
• ἐξαλλαγὴν (6)
• ἐξαλλάττει (6)
• ἐξαλλάττων (4)
• ἐξαλλάξας (3)
• ἐξαλλάξεις (3)
• ἐξάλλαξιν (3)
• ἔξαλλα (2)
• ἐξαλλαγὴ (2)
• ἐξάλλαξις (2)
• ἐξαλλάξω (2)
• ἐξαλλαγῇ (2)
• ἐξάλλαξον (1)
• ἐξαλλαγήν (1)
• ἐξαλλάξῃς (1)
• ἐξαλλαγαῖς (1)
• ἐξαλλάσσει> (1)
• ἐξαλλάξαντα (1)
• ἐξαλλάξεώς (1)
• ἐξαλλαγεὶς (1)
• ἐξαλλάξατ (1)
• ἐξαλλάξαι (1)
• ἐξαλλάττῃ (1)
• ἐξάλλαξεν (1)
• ἐξαλλαγὰς (1)
• ἐξαλλάσσειν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.