Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8 2:

τὰ γὰρ ἔξαλλα καὶ τραγικὰ τοῦ βαρβαρικοῦ κόσμου παραιτησάμενοσ, οἱο͂ν τιάραν καὶ κάνδυν καὶ ἀναξυρίδασ, ἐκ τοῦ Περσικοῦ καὶ Μακεδονικοῦ τρόπου μεμιγμένην τινὰ στολὴν ἐφόρει, καθάπερ Ἐρατοσθένησ ἱστόρηκεν, ὡσ μὲν φιλόσοφοσ τοῖσ ἀδιαφόροισ χρώμενοσ, ὡσ δ’ ἡγεμὼν κοινὸσ καὶ βασιλεὺσ φιλάνθρωποσ τῇ περὶ τὴν ἐσθῆτα τιμῇ τὴν τῶν κεκρατημένων ἀνακτώμενοσ εὔνοιαν, ἵνα βεβαίωσ παραμένωσιν ἀγαπῶντεσ ὡσ ἄρχοντασ Μακεδόνασ, μὴ μισοῦντεσ ὡσ πολεμίουσ.