Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12)

Παραθῶμεν τὰ τῶν ὁμολογουμένων φιλοσόφων. Σωκράτησ ἠνέσχετο συγκοιμηθέντοσ Ἀλκιβιάδου Ἀλέξανδροσ δέ, Φιλοξένου τοῦ τῆσ· "ὦ κάκιστ’ ἀνθρώπων, τί μοι πώποτε τοιοῦτο συνέγνωσ, ἵνα τοιαύταισ με κολακεύσῃσ ἡδοναῖσ;

Ξενοκράτην, πεντήκοντα τάλαντα δωρεὰν Ἀλεξάνδρου πέμψαντοσ, ὅτι οὐκ ἔλαβε θαυμάζομεν τὸ δὲ δοῦναι, οὔ;

ἢ οὐχ ὁμοίωσ καταφρονεῖν χρημάτων δοκοῦμεν τὸν μὴ προσιέμενον καὶ τὸν χαριζόμενον;

οὐκ ἐδεῖτο πλούτου Ξενοκράτησ διὰ φιλοσοφίαν, Ἀλέξανδροσ δ’ ἐδεῖτο διὰ φιλοσοφίαν, ἵνα τοιούτοισ χαρίζηται. τοῦτο ποσάκισ Ἀλέξανδροσ εἶπε βαλλόμενοσ, ἐκβιαζόμενοσ; νομίζομεν ἡ γὰρ φύσισ ἀγωγόσ ἐστιν ἀφ’ ἑαυτῆσ πρὸσ τὸ καλόν·

οἱ δὲ φιλόσοφοι τῶν πολλῶν διαφέρουσι τῷ τὰσ κρίσεισ ἔχειν ἐρρωμένασ παρὰ τὰ δεινὰ καὶ πεπηγυίασ·

"πέρασ μέν ἐστιν ἅπασιν ἀνθρώποισ ὁ θάνατοσ. ἀλλὰ θραύουσιν οἱ καιροὶ παρὰ τὰ δεινὰ τοὺσ λογισμούσ, καὶ τὰσ κρίσεισ ἐκκρούουσιν αἱ φαντασίαι τῶν κινδύνων ἐγγὺσ γενομένων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION