Hellas Alive Dictionary - εαρινος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἐαρινός ἐαρινή ἐαρινόν

Structure: ἐαριν (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἐαρινός ἐαρινοῦ	ἐαρινώτερος ἐαρινωτεροῦ	ἐαρινώτατος ἐαρινωτατοῦ
Adverb	ἐαρινώς	ἐαρινώτερον	ἐαρινώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἐνταῦθα ἡ μὲν ὑπόθεσισ ἀπῄτει πολλὰ παρασχέσθαι τῶν εἰρημένων ἑκάστου παραδείγματα, καὶ ἴσωσ οὐκ ἀηδὴσ ἂν ὁ λόγοσ ἐγένετο πολλοῖσ ὥσπερ ἄνθεσι διαποικιλλόμενοσ τοῖσ ἐαρινοῖσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2213)
ἰατρικὴν δὲ λοιμῶδεσ θέροσ ἀραχνίων πλήθει προδηλοῦν, καὶ θρίοισ ἐαρινοῖσ ὅταν κορώνησ ποδὶ εἴκελα γένηται, τίσ ἐάσει τῶν ἀξιούντων μικρὰ σημεῖα μὴ γίγνεσθαι τῶν μεγάλων; (Plutarch, De defectu oraculorum, section 3 1:7)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

bab2min@gmail.com