Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσχρηστέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυσχρηστέω δυσχρηστήσω

Structure: δυσχρηστέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from du/sxrhstos

Sense

  1. to be in difficulty or distress

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσχρήστω δυσχρήστεις δυσχρήστει
Dual δυσχρήστειτον δυσχρήστειτον
Plural δυσχρήστουμεν δυσχρήστειτε δυσχρήστουσιν*
SubjunctiveSingular δυσχρήστω δυσχρήστῃς δυσχρήστῃ
Dual δυσχρήστητον δυσχρήστητον
Plural δυσχρήστωμεν δυσχρήστητε δυσχρήστωσιν*
OptativeSingular δυσχρήστοιμι δυσχρήστοις δυσχρήστοι
Dual δυσχρήστοιτον δυσχρηστοίτην
Plural δυσχρήστοιμεν δυσχρήστοιτε δυσχρήστοιεν
ImperativeSingular δυσχρῆστει δυσχρηστεῖτω
Dual δυσχρήστειτον δυσχρηστεῖτων
Plural δυσχρήστειτε δυσχρηστοῦντων, δυσχρηστεῖτωσαν
Infinitive δυσχρήστειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσχρηστων δυσχρηστουντος δυσχρηστουσα δυσχρηστουσης δυσχρηστουν δυσχρηστουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσχρήστουμαι δυσχρήστει, δυσχρήστῃ δυσχρήστειται
Dual δυσχρήστεισθον δυσχρήστεισθον
Plural δυσχρηστοῦμεθα δυσχρήστεισθε δυσχρήστουνται
SubjunctiveSingular δυσχρήστωμαι δυσχρήστῃ δυσχρήστηται
Dual δυσχρήστησθον δυσχρήστησθον
Plural δυσχρηστώμεθα δυσχρήστησθε δυσχρήστωνται
OptativeSingular δυσχρηστοίμην δυσχρήστοιο δυσχρήστοιτο
Dual δυσχρήστοισθον δυσχρηστοίσθην
Plural δυσχρηστοίμεθα δυσχρήστοισθε δυσχρήστοιντο
ImperativeSingular δυσχρήστου δυσχρηστεῖσθω
Dual δυσχρήστεισθον δυσχρηστεῖσθων
Plural δυσχρήστεισθε δυσχρηστεῖσθων, δυσχρηστεῖσθωσαν
Infinitive δυσχρήστεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσχρηστουμενος δυσχρηστουμενου δυσχρηστουμενη δυσχρηστουμενης δυσχρηστουμενον δυσχρηστουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσχρηστήσω δυσχρηστήσεις δυσχρηστήσει
Dual δυσχρηστήσετον δυσχρηστήσετον
Plural δυσχρηστήσομεν δυσχρηστήσετε δυσχρηστήσουσιν*
OptativeSingular δυσχρηστήσοιμι δυσχρηστήσοις δυσχρηστήσοι
Dual δυσχρηστήσοιτον δυσχρηστησοίτην
Plural δυσχρηστήσοιμεν δυσχρηστήσοιτε δυσχρηστήσοιεν
Infinitive δυσχρηστήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσχρηστησων δυσχρηστησοντος δυσχρηστησουσα δυσχρηστησουσης δυσχρηστησον δυσχρηστησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσχρηστήσομαι δυσχρηστήσει, δυσχρηστήσῃ δυσχρηστήσεται
Dual δυσχρηστήσεσθον δυσχρηστήσεσθον
Plural δυσχρηστησόμεθα δυσχρηστήσεσθε δυσχρηστήσονται
OptativeSingular δυσχρηστησοίμην δυσχρηστήσοιο δυσχρηστήσοιτο
Dual δυσχρηστήσοισθον δυσχρηστησοίσθην
Plural δυσχρηστησοίμεθα δυσχρηστήσοισθε δυσχρηστήσοιντο
Infinitive δυσχρηστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσχρηστησομενος δυσχρηστησομενου δυσχρηστησομενη δυσχρηστησομενης δυσχρηστησομενον δυσχρηστησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσχρῆστουν ἐδυσχρῆστεις ἐδυσχρῆστειν*
Dual ἐδυσχρήστειτον ἐδυσχρηστεῖτην
Plural ἐδυσχρήστουμεν ἐδυσχρήστειτε ἐδυσχρῆστουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσχρηστοῦμην ἐδυσχρήστου ἐδυσχρήστειτο
Dual ἐδυσχρήστεισθον ἐδυσχρηστεῖσθην
Plural ἐδυσχρηστοῦμεθα ἐδυσχρήστεισθε ἐδυσχρήστουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅταν δὲ δυσχρηστῶν ἀπογνῷ, τότ’ ἤδη βοηθεῖν ἀναγκάζεθ’ αὑτῷ κατὰ δύναμιν. (Polybius, Histories, book 4, chapter 60 8:2)

Synonyms

  1. to be in difficulty or distress

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION