Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυστήρητος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυστήρητος δυστήρητον

Structure: δυστηρητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: thre/w

Sense

  1. hard to keep

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυστήρητος δυστήρητον
Genitive δυστηρήτου δυστηρήτου
Dative δυστηρήτῳ δυστηρήτῳ
Accusative δυστήρητον δυστήρητον
Vocative δυστήρητε δυστήρητον
DualN/A/V δυστηρήτω δυστηρήτω
G/D δυστηρήτοιν δυστηρήτοιν
PluralNominative δυστήρητοι δυστήρητα
Genitive δυστηρήτων δυστηρήτων
Dative δυστηρήτοις δυστηρήτοις
Accusative δυστηρήτους δυστήρητα
Vocative δυστήρητοι δυστήρητα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυστήρητος δυστηρήτου δυστηρητότερος δυστηρητοτέρου δυστηρητότατος δυστηρητοτάτου
Adverb δυστηρήτως δυστηρητότερον δυστηρητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀπιὼν δὲ πάλιν ἐκ τῆσ οἰκίασ, καὶ μὴ προνοήσασ ἐξόπισθεν ἄχρι τῶν θυρῶν ἐπακολουθοῦντα τὸν Κλεομένη, πικρῶσ ἐπετίμησε τοῖσ φύλαξιν ὡσ δὴ μέγα θηρίον καὶ δυστήρητον ἀμελῶσ φυλάττουσι καὶ ῥᾳθύμωσ. (Plutarch, Cleomenes, chapter 36 2:1)

Synonyms

  1. hard to keep

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION