Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσπειθής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυσπειθής δυσπειθές

Structure: δυσπειθη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: pei/qomai

Sense

  1. hardly obeying, self-willed, intractable

Examples

  • ὁ γὰρ δυσάγωγοσ καὶ δυσπειθὴσ ἐγώ, ὁ καταισχύνων τὸν πατέρα καὶ ἀνάξια πράττων τοῦ γένουσ, τότε μὲν αὐτῷ τὰ πολλὰ ἐκεῖνα βοῶντι καὶ διατεινομένῳ ὀλίγα χρῆναι ἀντιλέγειν ᾠόμην. (Lucian, Abdicatus, (no name) 3:3)
  • πότερα δέ σοι δοκεῖ γιγνώσκειν ἑαυτόν, ὅστισ τοὔνομα τὸ ἑαυτοῦ μόνον οἶδεν, ἢ ὅστισ, ὥσπερ οἱ τοὺσ ἵππουσ ὠνούμενοι οὐ πρότερον οἰόνται γιγνώσκειν ὃν ἂν βούλωνται γνῶναι, πρὶν ἂν ἐπισκέψωνται πότερον εὐπειθήσ ἐστιν ἢ δυσπειθήσ, καὶ πότερον ἰσχυρὸσ ἢ ἀσθενήσ, καὶ πότερον ταχὺσ ἢ βραδύσ, καὶ τἆλλα τὰ πρὸσ τὴν τοῦ ἵππου χρείαν ἐπιτήδειά τε καὶ ἀνεπιτήδεια ὅπωσ ἔχει, οὕτωσ ἑαυτὸν ἐπισκεψάμενοσ, ὁποῖόσ ἐστι πρὸσ τὴν ἀνθρωπίνην χρείαν, ἔγνωκε τὴν αὑτοῦ δύναμιν; (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 26:1)
  • δισσὰ γὰρ αὐτᾶσ παίγνι’ ὁ δυσπειθὴσ ᾤχετ’ ἔχων Αἴδασ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1902)
  • "τὴν ἐν ἡμῖν ἀκούσιον αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον ἡ δ’ ἐν θεοῖσ ἀνάγκη δύστλητοσ οὔκ ἐστ’ οἶμαι δ’ οὐδὲ δυσπειθὴσ οὐδὲ βιαία, πλὴν τοῖσ κακοῖσ, ὥσ ἐστι νόμοσ ἐν πόλει τοῖσ βελτίστοισ τὸ βέλτιστον αὐτῆσ, ἀπαράτρεπτον καὶ ἀπαράβατον οὐ τῷ μὲν ἀδυνάτῳ τῷ δ’ ἀβουλήτῳ τῆσ μεταβολῆσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 11:1)
  • Τῷ δὲ στρατηγῷ στρατὸσ ἦν δυσπειθὴσ ὑπὸ μνησικακίασ, ἐθελοκάκωσ τε ἠγωνίζοντο, καὶ ἔφευγον ἐπιδησάμενοι τὰ σώματα ὡσ τετρωμένοι, καὶ τὰσ σκηνὰσ διέλυον, καὶ ἀναχωρεῖν ἐπεχείρουν, ἀπειρίαν ἐπικαλοῦντεσ τῷ στρατηγῷ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5:20)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION