Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσπειθής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυσπειθής δυσπειθές

Structure: δυσπειθη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: pei/qomai

Sense

  1. hardly obeying, self-willed, intractable

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσπειθής δύσπειθες
Genitive δυσπειθούς δυσπείθους
Dative δυσπειθεί δυσπείθει
Accusative δυσπειθή δύσπειθες
Vocative δυσπειθές δύσπειθες
DualN/A/V δυσπειθεί δυσπείθει
G/D δυσπειθοίν δυσπείθοιν
PluralNominative δυσπειθείς δυσπείθη
Genitive δυσπειθών δυσπείθων
Dative δυσπειθέσιν* δυσπείθεσιν*
Accusative δυσπειθείς δυσπείθη
Vocative δυσπειθείς δυσπείθη
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσπειθής δυσπειθούς δυσπειθέστερος δυσπειθεστέρου δυσπειθέστατος δυσπειθεστάτου
Adverb δυσπειθέως δυσπειθέστερον δυσπειθέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἕτερον δὲ τὸ μὴ ἐν ἀποφατικῷ σχήματι, οἱο͂ν οὐδέν ἐστι δυσπειθέστερον ἀνθρώπου φύσεωσ, ἀλλ’ ὡσ ἀνθρωπίνωσ μάλιστα σὺν ἐρωτήσει ἐξήτασεν ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο καὶ τὸ μὴ ἀναβεβλημένῃ δέ, ἀλλὰ συνεστραμμένῃ τῇ λέξει χρῆσθαι ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο τῆσ ἀφελείασ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 5:3)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION