Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσπειθής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυσπειθής δυσπειθές

Structure: δυσπειθη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: pei/qomai

Sense

  1. hardly obeying, self-willed, intractable

Examples

  • κακαὶ δὲ ἀνακληθῆναι αὗται καὶ δυσπειθεῖσ ὑπὸ λιμοῦ, δειναὶ δὲ καὶ καταφαγεῖν τὸν ἁλόντα· (Arrian, Cynegeticus, chapter 22 1:3)
  • περὶ τὴν δίαιταν, οὐδὲ γὰρ ἄγαν τὸ ὑγιαῖνον σῶμα φύσει μεγάλασ ἐπιθυμίασ οὐδὲ δυσπειθεῖσ οὐδ’ ἀσυνήθεισ οὐδὲ δυσεκβιάστουσ, ἀλλὰ δεῖ θαρρεῖν πρὸσ τὰσ ὀρέξεισ ἐκφερομένασ καὶ ἐπιπηδώσασ ταῖσ ἀπολαύσεσιν, ὡσ ἐλαφρὸν καὶ παιδικὸν ἐχούσασ τὸ μεμψιμοιροῦν καὶ κλαυθμυριζόμενον, εἶτα παυομένασ ἀρθείσησ τῆσ· (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 9 6:1)
  • οἱ μὲν οὖν τοιοίδε ὑπὸ τῶν τοιῶνδε λόγων διὰ τήνδε τὴν αἰτίαν ἐσ τὰ τοιάδε εὐπειθεῖσ, οἱ δὲ τοιοίδε διὰ τάδε δυσπειθεῖσ· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 293:3)
  • μικροὶ μὲν γάρ εἰσιν, ὀξεῖσ δὲ σφόδρα καὶ δυσπειθεῖσ. (Strabo, Geography, Book 7, chapter 4 16:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION