Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσήκεστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσήκεστος δυσήκεστον

Structure: δυσηκεστ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. hard to heal or cure

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσήκεστος δυσήκεστον
Genitive δυσηκέστου δυσηκέστου
Dative δυσηκέστῳ δυσηκέστῳ
Accusative δυσήκεστον δυσήκεστον
Vocative δυσήκεστε δυσήκεστον
DualN/A/V δυσηκέστω δυσηκέστω
G/D δυσηκέστοιν δυσηκέστοιν
PluralNominative δυσήκεστοι δυσήκεστα
Genitive δυσηκέστων δυσηκέστων
Dative δυσηκέστοις δυσηκέστοις
Accusative δυσηκέστους δυσήκεστα
Vocative δυσήκεστοι δυσήκεστα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσήκεστος δυσηκέστου δυσηκεστότερος δυσηκεστοτέρου δυσηκεστότατος δυσηκεστοτάτου
Adverb δυσηκέστως δυσηκεστότερον δυσηκεστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. hard to heal or cure

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION