Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσεπιβούλευτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσεπιβούλευτος δυσεπιβούλευτον

Structure: δυσεπιβουλευτ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. hard to attack secretly

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσεπιβούλευτος δυσεπιβούλευτον
Genitive δυσεπιβουλεύτου δυσεπιβουλεύτου
Dative δυσεπιβουλεύτῳ δυσεπιβουλεύτῳ
Accusative δυσεπιβούλευτον δυσεπιβούλευτον
Vocative δυσεπιβούλευτε δυσεπιβούλευτον
DualN/A/V δυσεπιβουλεύτω δυσεπιβουλεύτω
G/D δυσεπιβουλεύτοιν δυσεπιβουλεύτοιν
PluralNominative δυσεπιβούλευτοι δυσεπιβούλευτα
Genitive δυσεπιβουλεύτων δυσεπιβουλεύτων
Dative δυσεπιβουλεύτοις δυσεπιβουλεύτοις
Accusative δυσεπιβουλεύτους δυσεπιβούλευτα
Vocative δυσεπιβούλευτοι δυσεπιβούλευτα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσεπιβούλευτος δυσεπιβουλεύτου δυσεπιβουλευτότερος δυσεπιβουλευτοτέρου δυσεπιβουλευτότατος δυσεπιβουλευτοτάτου
Adverb δυσεπιβουλεύτως δυσεπιβουλευτότερον δυσεπιβουλευτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. hard to attack secretly

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION