Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσπρόσμαχος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσπρόσμαχος δυσπρόσμαχον

Structure: δυσπροσμαχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: prosma/xomai

Sense

  1. hard to attack

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσπρόσμαχος δυσπρόσμαχον
Genitive δυσπροσμάχου δυσπροσμάχου
Dative δυσπροσμάχῳ δυσπροσμάχῳ
Accusative δυσπρόσμαχον δυσπρόσμαχον
Vocative δυσπρόσμαχε δυσπρόσμαχον
DualN/A/V δυσπροσμάχω δυσπροσμάχω
G/D δυσπροσμάχοιν δυσπροσμάχοιν
PluralNominative δυσπρόσμαχοι δυσπρόσμαχα
Genitive δυσπροσμάχων δυσπροσμάχων
Dative δυσπροσμάχοις δυσπροσμάχοις
Accusative δυσπροσμάχους δυσπρόσμαχα
Vocative δυσπρόσμαχοι δυσπρόσμαχα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσπρόσμαχος δυσπροσμάχου δυσπροσμαχώτερος δυσπροσμαχωτέρου δυσπροσμαχώτατος δυσπροσμαχωτάτου
Adverb δυσπροσμάχως δυσπροσμαχώτερον δυσπροσμαχώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ μὴν ἀλλὰ τοῦ Ἱκέτου φιλομαχοῦντοσ ἔτι καὶ τὴν λαβὴν οὐ προϊεμένου τῆσ πόλεωσ, ἀλλὰ ἐμπεφυκότοσ οἷσ κατεῖχε μέρεσι καρτεροῖσ οὖσι καὶ δυσπροσμάχοισ, διελὼν ὁ Τιμολέων τὴν δύναμιν αὐτὸσ μὲν ᾗ βιαιότατον ἦν παρὰ τὸ ῥεῖθρον τοῦ Ἀνάπου προσέβαλλεν, ἄλλουσ δ’ ἐκ τῆσ Ἀχραδινῆσ ἐκέλευεν ἐπιχειρεῖν, ὧν Ἰσίασ ἡγεῖτο ὁ Κορίνθιοσ, τοὺσ δὲ τρίτουσ ἐπῆγον ἐπὶ τὰσ Ἐπιπολὰσ Δείναρχοσ καὶ Δημάρετοσ, οἱ τὴν ὑστέραν ἀγαγόντεσ ἐκ Κορίνθου βοήθειαν. (Plutarch, Timoleon, chapter 21 2:1)

Synonyms

  1. hard to attack

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION