Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυνατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυνατέω δυνατήσω

Structure: δυνατέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: dunato/s

Sense

  1. to be powerful, mighty

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυνάτω δυνάτεις δυνάτει
Dual δυνάτειτον δυνάτειτον
Plural δυνάτουμεν δυνάτειτε δυνάτουσιν*
SubjunctiveSingular δυνάτω δυνάτῃς δυνάτῃ
Dual δυνάτητον δυνάτητον
Plural δυνάτωμεν δυνάτητε δυνάτωσιν*
OptativeSingular δυνάτοιμι δυνάτοις δυνάτοι
Dual δυνάτοιτον δυνατοίτην
Plural δυνάτοιμεν δυνάτοιτε δυνάτοιεν
ImperativeSingular δυνᾶτει δυνατεῖτω
Dual δυνάτειτον δυνατεῖτων
Plural δυνάτειτε δυνατοῦντων, δυνατεῖτωσαν
Infinitive δυνάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυνατων δυνατουντος δυνατουσα δυνατουσης δυνατουν δυνατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυνάτουμαι δυνάτει, δυνάτῃ δυνάτειται
Dual δυνάτεισθον δυνάτεισθον
Plural δυνατοῦμεθα δυνάτεισθε δυνάτουνται
SubjunctiveSingular δυνάτωμαι δυνάτῃ δυνάτηται
Dual δυνάτησθον δυνάτησθον
Plural δυνατώμεθα δυνάτησθε δυνάτωνται
OptativeSingular δυνατοίμην δυνάτοιο δυνάτοιτο
Dual δυνάτοισθον δυνατοίσθην
Plural δυνατοίμεθα δυνάτοισθε δυνάτοιντο
ImperativeSingular δυνάτου δυνατεῖσθω
Dual δυνάτεισθον δυνατεῖσθων
Plural δυνάτεισθε δυνατεῖσθων, δυνατεῖσθωσαν
Infinitive δυνάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυνατουμενος δυνατουμενου δυνατουμενη δυνατουμενης δυνατουμενον δυνατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυνατήσω δυνατήσεις δυνατήσει
Dual δυνατήσετον δυνατήσετον
Plural δυνατήσομεν δυνατήσετε δυνατήσουσιν*
OptativeSingular δυνατήσοιμι δυνατήσοις δυνατήσοι
Dual δυνατήσοιτον δυνατησοίτην
Plural δυνατήσοιμεν δυνατήσοιτε δυνατήσοιεν
Infinitive δυνατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυνατησων δυνατησοντος δυνατησουσα δυνατησουσης δυνατησον δυνατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυνατήσομαι δυνατήσει, δυνατήσῃ δυνατήσεται
Dual δυνατήσεσθον δυνατήσεσθον
Plural δυνατησόμεθα δυνατήσεσθε δυνατήσονται
OptativeSingular δυνατησοίμην δυνατήσοιο δυνατήσοιτο
Dual δυνατήσοισθον δυνατησοίσθην
Plural δυνατησοίμεθα δυνατήσοισθε δυνατήσοιντο
Infinitive δυνατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυνατησομενος δυνατησομενου δυνατησομενη δυνατησομενης δυνατησομενον δυνατησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυνᾶτουν ἐδυνᾶτεις ἐδυνᾶτειν*
Dual ἐδυνάτειτον ἐδυνατεῖτην
Plural ἐδυνάτουμεν ἐδυνάτειτε ἐδυνᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυνατοῦμην ἐδυνάτου ἐδυνάτειτο
Dual ἐδυνάτεισθον ἐδυνατεῖσθην
Plural ἐδυνατοῦμεθα ἐδυνάτεισθε ἐδυνάτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to be powerful

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION