Sense

1. strength, efficacy, sacrifice
2. (grammar) active force of a verb

Examples

• ὃσ τάδ’ ἔχει, θιασεύειν τε χοροῖσ μετά τ’ αὐλοῦ γελάσαι ἀποπαῦσαί τε μερίμνασ, ὁπόταν βότρυοσ ἔλθῃ γάνοσ ἐν δαιτὶ θεῶν, κισ‐ σοφόροισ δ’ ἐν θαλίαισ ἀν‐ δράσι κρατὴρ ὕπνον ἀμ‐ φιβάλλῃ. (Euripides, choral, strophe 13)
• κυάνεον δ’ ὄμμασι λεύσσων φονίου δέργμα δράκοντοσ, πολύχειρ καὶ πολυναύτασ, Σύριόν θ’ ἁρ́μα διώκων, ἐπάγει δουρικλύτοισ ἀν‐ δράσι τοξόδαμνον Ἄρη. (Aeschylus, Persians, choral, strophe 21)
• οἴμοι, τί δρᾶσι; (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode71)

Similar forms

• δρᾶσαι (82)
• δράσας (59)
• δράσω (46)
• δρᾷς (36)
• δρασμὸν (28)
• δράσεις (27)
• δράσαντες (25)
• δράσαντας (24)
• δράσαντι (17)
• δράσειν (17)
• δράσομεν (15)
• δρᾶσαί (15)
• δραστέον (15)
• δράσαντα (15)
• δρασμοῦ (12)
• δράσειεν (11)
• δράσῃ (9)
• δράσει (9)
• δρᾶσον (9)
• δραστικὸς (8)
• δράσαντος (8)
• δραστήρια (7)
• δράσῃς (7)
• δρασμόν (6)
• δράσετε (6)
• δράσουσιν (6)
• δρασμῷ (6)
• δράσων (5)
• δρασμὸς (4)
• δράσασιν (4)
• δράσετ (4)
• δρᾶσθαι (4)
• δράσουσι (3)
• δραστικὰς (3)
• δράσωμεν (3)
• δρασάντων (3)
• δράσαντάς (3)
• δρασείεις (3)
• δράσειαν (3)
• δρασμοῖς (2)
• δραστηρίῳ (2)
• δράσοντες (2)
• δράσαντ (2)
• δράσαντε (2)
• δράσους (2)
• δράσειε (2)
• δράσαι (2)
• δράσασα (2)
• δραστικὸν (2)
• δράσι (2)
• δράσοντ (1)
• δράσσεο (1)
• δραστικὴ (1)
• δράσαιμι (1)
• δρασείετον (1)
• δραστικός (1)
• δρασείει (1)
• δρασμοὺς (1)
• δραστέ (1)
• δραστικὴν (1)
• δρᾶς (1)
• δράσαντί (1)
• δρᾶσι (1)
• δράσαιμεν (1)
• δράσασαν (1)
• δρασμῶν (1)
• δράσαντά (1)
• δράσεθ (1)
• δράσιμον (1)
• δράσοντα (1)
• δράστας (1)
• δραστική (1)
• δράσωσι (1)
• ̓́δρασαν (1)
• Δρᾶσέ (1)
• δράσομέν (1)
• δραστικὰ (1)
• δράσετέ (1)
• δράσοντος (1)
• δρας (1)
• δρασείων (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary