Sense

1. strength, efficacy, sacrifice
2. (grammar) active force of a verb

Examples

• τοῦτον καλῶσ δρῶν ὄντα κηδεστὴν σέθεν δράσεισ. (Euripides, Hecuba, episode, iambics 5:8)
• τί δράσεισ; (Euripides, Hecuba, episode, iambics 6:9)
• οὔτ’ εὐσεβῆ γὰρ οὔτε πιστὸν οἷσ ἐχρῆν, οὐχ ὅσιον, οὐ δίκαιον εὖ δράσεισ ξένον· (Euripides, Hecuba, episode, lyric 7:10)
• δράσεισ δὲ τί; (Euripides, The Trojan Women, episode 2:22)
• τί δράσεισ; (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, strophe 11)

Similar forms

• δρᾶσαι (82)
• δράσας (59)
• δράσω (46)
• δρᾷς (36)
• δρασμὸν (28)
• δράσεις (27)
• δράσαντες (25)
• δράσαντας (24)
• δράσαντι (17)
• δράσειν (17)
• δράσαντα (15)
• δραστέον (15)
• δρᾶσαί (15)
• δράσομεν (15)
• δρασμοῦ (12)
• δράσειεν (11)
• δρᾶσον (9)
• δράσῃ (9)
• δράσει (9)
• δραστικὸς (8)
• δράσαντος (8)
• δραστήρια (7)
• δράσῃς (7)
• δράσετε (6)
• δρασμόν (6)
• δράσουσιν (6)
• δρασμῷ (6)
• δράσων (5)
• δρᾶσθαι (4)
• δράσασιν (4)
• δρασμὸς (4)
• δράσετ (4)
• δραστικὰς (3)
• δράσωμεν (3)
• δρασάντων (3)
• δράσαντάς (3)
• δρασείεις (3)
• δράσειαν (3)
• δράσουσι (3)
• δράσαντε (2)
• δράσειε (2)
• δράσους (2)
• δράσαι (2)
• δράσασα (2)
• δράσι (2)
• δραστικὸν (2)
• δρασμοῖς (2)
• δραστηρίῳ (2)
• δράσαντ (2)
• δράσοντες (2)
• δράσαιμεν (1)
• δράσασαν (1)
• δράσαντά (1)
• δράσεθ (1)
• δράσιμον (1)
• δρασμῶν (1)
• ̓́δρασαν (1)
• Δρᾶσέ (1)
• δράσοντα (1)
• δράστας (1)
• δραστική (1)
• δράσωσι (1)
• δράσετέ (1)
• δράσομέν (1)
• δραστικὰ (1)
• δρας (1)
• δρασείων (1)
• δράσοντος (1)
• δράσαιμι (1)
• δρασείετον (1)
• δράσοντ (1)
• δράσσεο (1)
• δραστικὴ (1)
• δρασείει (1)
• δραστικός (1)
• δρᾶς (1)
• δράσαντί (1)
• δρᾶσι (1)
• δρασμοὺς (1)
• δραστέ (1)
• δραστικὴν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary