Ancient Greek-English Dictionary Language

διωλύγιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διωλύγιος διωλύγια διωλύγιον

Structure: διωλυγι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. far-sounding, enormous, immense

Examples

  • σῆμα δυωδεκάμοιρον ἀφεγγέοσ ἠελίοιο, τοσσάκισ ἀγλώσσῳ φθεγγόμενον στόματι, εὖτ’ ἂν θλιβομένοιο ποτὶ στενὸν ὕδατοσ ἀὴρ αὐλὸν ἀποστείλῃ πνεῦμα διωλύγιον, θῆκεν Ἀθήναιοσ δήμῳ χάριν, ὡσ ἂν ἐναργὴσ εἰή κἠν φθονεραῖσ ἠέλιοσ νεφέλαισ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 6411)
  • τὸ γὰρ ἐπισκοπεῖν καὶ ἐπιχειρεῖν ἐλέγχειν τὰσ ἀλλήλων φαντασίασ τε καὶ δόξασ, ὀρθὰσ ἑκάστου οὔσασ, οὐ μακρὰ μὲν καὶ διωλύγιοσ φλυαρία, εἰ ἀληθὴσ ἡ Ἀλήθεια Πρωταγόρου ἀλλὰ μὴ παίζουσα ἐκ τοῦ ἀδύτου τῆσ βίβλου ἐφθέγξατο; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 121:3)
  • οὐ χαλεπά τέ ἐστι συνακολουθεῖν λόγοισ οὕτωσ εἰσ πλήθη λεγόμενα, μήκη τε αὖ κέκτηται διωλύγια; (Plato, Laws, book 10 38:2)
  • ὁ μὲν γὰρ προσέταξε καταπηγνύναι σταυρὸν ὡσ αὐτίκα κρεμῶν τὸν Ἐλεάζαρον, τοῖσ δὲ ἀπὸ τοῦ φρουρίου τοῦτο θεασαμένοισ ὀδύνη τε πλείων προσέπεσε, καὶ διωλύγιον ἀνῴμωζον οὐκ ἀνασχετὸν εἶναι τὸ πάθοσ βοῶντεσ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 231:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION