Ancient Greek-English Dictionary Language

διεορτάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διεορτάζω διεορτάσω

Structure: δι (Prefix) + ἑορτάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to keep the feast throughout

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεορτάζω διεορτάζεις διεορτάζει
Dual διεορτάζετον διεορτάζετον
Plural διεορτάζομεν διεορτάζετε διεορτάζουσιν*
SubjunctiveSingular διεορτάζω διεορτάζῃς διεορτάζῃ
Dual διεορτάζητον διεορτάζητον
Plural διεορτάζωμεν διεορτάζητε διεορτάζωσιν*
OptativeSingular διεορτάζοιμι διεορτάζοις διεορτάζοι
Dual διεορτάζοιτον διεορταζοίτην
Plural διεορτάζοιμεν διεορτάζοιτε διεορτάζοιεν
ImperativeSingular διεόρταζε διεορταζέτω
Dual διεορτάζετον διεορταζέτων
Plural διεορτάζετε διεορταζόντων, διεορταζέτωσαν
Infinitive διεορτάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διεορταζων διεορταζοντος διεορταζουσα διεορταζουσης διεορταζον διεορταζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεορτάζομαι διεορτάζει, διεορτάζῃ διεορτάζεται
Dual διεορτάζεσθον διεορτάζεσθον
Plural διεορταζόμεθα διεορτάζεσθε διεορτάζονται
SubjunctiveSingular διεορτάζωμαι διεορτάζῃ διεορτάζηται
Dual διεορτάζησθον διεορτάζησθον
Plural διεορταζώμεθα διεορτάζησθε διεορτάζωνται
OptativeSingular διεορταζοίμην διεορτάζοιο διεορτάζοιτο
Dual διεορτάζοισθον διεορταζοίσθην
Plural διεορταζοίμεθα διεορτάζοισθε διεορτάζοιντο
ImperativeSingular διεορτάζου διεορταζέσθω
Dual διεορτάζεσθον διεορταζέσθων
Plural διεορτάζεσθε διεορταζέσθων, διεορταζέσθωσαν
Infinitive διεορτάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεορταζομενος διεορταζομενου διεορταζομενη διεορταζομενης διεορταζομενον διεορταζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεορτάσω διεορτάσεις διεορτάσει
Dual διεορτάσετον διεορτάσετον
Plural διεορτάσομεν διεορτάσετε διεορτάσουσιν*
OptativeSingular διεορτάσοιμι διεορτάσοις διεορτάσοι
Dual διεορτάσοιτον διεορτασοίτην
Plural διεορτάσοιμεν διεορτάσοιτε διεορτάσοιεν
Infinitive διεορτάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διεορτασων διεορτασοντος διεορτασουσα διεορτασουσης διεορτασον διεορτασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεορτάσομαι διεορτάσει, διεορτάσῃ διεορτάσεται
Dual διεορτάσεσθον διεορτάσεσθον
Plural διεορτασόμεθα διεορτάσεσθε διεορτάσονται
OptativeSingular διεορτασοίμην διεορτάσοιο διεορτάσοιτο
Dual διεορτάσοισθον διεορτασοίσθην
Plural διεορτασοίμεθα διεορτάσοισθε διεορτάσοιντο
Infinitive διεορτάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεορτασομενος διεορτασομενου διεορτασομενη διεορτασομενης διεορτασομενον διεορτασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION