Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαχράομαι

α-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαχράομαι διαχρήσομαι

Structure: διαχρά (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to use constantly or habitually, to practise
  2. to meet with, suffer under
  3. to use up, consume, destroy
  4. to be lent out to different persons

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διάχρωμαι διάχρᾳ διάχρᾱται
Dual διάχρᾱσθον διάχρᾱσθον
Plural διαχρῶμεθα διάχρᾱσθε διάχρωνται
SubjunctiveSingular διάχρωμαι διάχρῃ διάχρηται
Dual διάχρησθον διάχρησθον
Plural διαχρώμεθα διάχρησθε διάχρωνται
OptativeSingular διαχρῷμην διάχρῳο διάχρῳτο
Dual διάχρῳσθον διαχρῷσθην
Plural διαχρῷμεθα διάχρῳσθε διάχρῳντο
ImperativeSingular διάχρω διαχρᾶσθω
Dual διάχρᾱσθον διαχρᾶσθων
Plural διάχρᾱσθε διαχρᾶσθων, διαχρᾶσθωσαν
Infinitive διάχρᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχρωμενος διαχρωμενου διαχρωμενη διαχρωμενης διαχρωμενον διαχρωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχρήσομαι διαχρήσει, διαχρήσῃ διαχρήσεται
Dual διαχρήσεσθον διαχρήσεσθον
Plural διαχρησόμεθα διαχρήσεσθε διαχρήσονται
OptativeSingular διαχρησοίμην διαχρήσοιο διαχρήσοιτο
Dual διαχρήσοισθον διαχρησοίσθην
Plural διαχρησοίμεθα διαχρήσοισθε διαχρήσοιντο
Infinitive διαχρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχρησομενος διαχρησομενου διαχρησομενη διαχρησομενης διαχρησομενον διαχρησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιαχρῶμην ἐδιάχρω ἐδιάχρᾱτο
Dual ἐδιάχρᾱσθον ἐδιαχρᾶσθην
Plural ἐδιαχρῶμεθα ἐδιάχρᾱσθε ἐδιάχρωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τούτων οἳ μὲν δορατίοισ διαχρῶνται ἐσ τὸν ἀκροβολισμόν, οἳ δὲ τόξοισ. (Arrian, chapter 4 7:2)
  • αὐτῶν δὲ τῶν Ταραντίνων οἳ μὲν αὐτὸ μόνον πόρρωθεν ἀφιστάμενοι ἢ ἐσ κύκλουσ περιιππεύοντεσ διαχρῶνται τῷ ἀκροβολισμῷ, οἳ δὴ καὶ εἰλικρινῶσ Ταραντῖνοί εἰσιν· (Arrian, chapter 4 8:1)
  • διαχρῶνται πολλαχῆ· (Arrian, chapter 15 2:1)
  • οἱ δὲ ἱππῆσ οὗτοι οὐκ ἀκοντίοισ κούφοισ διαχρῶνται ἔτι, ἀλλὰ ξυστοῖσ δόρασιν, ἀσιδήροισ μέν, τῷ βάρει δὲ οὔτε τοῖσ ἐξακοντίζουσιν εὐφόροισ, οὔτε ἐφ̓ οὕσ ἐκπέμπεται ἀκινδύνοισ. (Arrian, chapter 40 6:1)
  • ὑπὲρ ὧν ἐγὼ οὔτε οἷστισι νόμοισ διαχρῶνται ἐν τῇδε τῇ συγγραφῇ ἀνέγραψα, οὔτε ζῷα εἰ δή τινα ἄτοπα ἡ χώρα αὐτοῖσ ἐκφέρει, οὔτε ἰχθύασ ἢ κήτη ὅσα ἢ οἱᾶ ὁ Ἰνδὸσ ἢ ὁ Ὑδάσπησ ἢ ὁ Γάγγησ ἢ οἱ ἄλλοι Ἰνδῶν ποταμοὶ φέρουσιν, οὐδὲ τοὺσ μύρμηκασ τοὺσ τὸν χρυσόν σφισιν ἐργαζομένουσ, οὐδὲ τοὺσ γρῦπασ τοὺσ φύλακασ, οὐδὲ ὅσα ἄλλα ἐφ̓ ἡδονῇ μᾶλλόν τι πεποίηται ἢ ἐσ ἀφήγησιν τῶν ὄντων, ὡσ τά γε κατ̓ Ἰνδοὺσ ὅσα ἂν ἄτοπα ψεύσωνται, οὐκ ἐξελεγχθησόμενα πρὸσ οὐδαμῶν. (Arrian, Anabasis, book 5, chapter 4 3:2)

Synonyms

  1. to use up

  2. to be lent out to different persons

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION